بررسی مهارت های مورد نیاز مهندسان در برنامه های آموزش مهندسی با استفاده از مدل مهارتی کاتز

بررسی و شناخت نیازها، اولین گام در برنامه ریزی آموزش های مهندسی محسوب می گردد که اگر به درستی انجام شود، مبنای عینی تری برای تطابق آموزش ها با نیازهای سازمان فراهم می آورد. در این مقاله با استفاده از روش توصیفی- پیمایشی نیازهای آموزشی مهندسان شرکت صنایع الکترونیک ایران به مهارت های فنی، انسانی و ادراکی مورد بحث و تجزیه و تحلیل قرار گرفته است. جامعه آماری مورد مطالعه در این تحقیق، شامل کلیه مهندسانی است که از سال 1384 تا سال 1388 تحت پوشش آموزش های مهندسی قرار داشته اند. از آن جا که مطالعه تمام افراد جامعه ممکن نبود، با روش نمونه گیری تصادفی ساده 150 نفر از آنها انتخاب و پرسش نامه های تهیه شده در اختیار آنان قرار گرفت که از این تعداد 110 نفر به پرسش نامه ها پاسخ داده اند. پرسش نامه متشکل از 30 سوال بسته پاسخ می باشد که اعتبار آن از طریق محاسبه ضریب «آلفای کرونباخ» 92% برآورد شده است که نشان می دهد از پایایی مناسبی برخوردار بوده است. برای تجزیه و تحلیل اطلاعات نیز از روش های آمار توصیفی و استنباطی استفاده گردیده است. یافته های تحقیق نشان می دهد که اغلب مهندسان به یادگیری مهارت های فنی و سپس مهارت های ادراکی و انسانی اهمیت بیشتری می دهند. بر اساس تحلیل های انجام شده، مشخص گردید که بین نوع تحصیلات و مقاطع تحصیلی، میزان سوابق کاری و شغل در اختیار مهندسان با نیازهای مهارتی آنها رابطه معنی داری وجود ندارد.