سوء استفاده جنسی در دختران و پسران کم توان ذهنی خفیف

مشکلات دختران و پسران کم توان ذهنی با افزایش سن به تدریج فزونی می یابد. با توجه به تغییرات در حال ظهور ، بلوغ یک دوره قابل توجه برای نوجوانان کم توانی ذهنی است. هدف از این مطالعه بررسی سوء استفاده جنسی در دختران و پسران کم توان ذهنی خفیف در دوره بلوغ است.

پژوهش حاضر یک مطالعه مقطعی است. جامعه آماری شامل کلیه دختران و پسران کم توانی ذهنی خفیف سنین 16-12 سال و مادران آن ها از مدارس دولتی استثنایی شهر یزد است. 300 نوجوان کم توان ذهنی خفیف (150 نفر دختر و 150نفر پسر) با استفاده از روش نمونه گیری چند مرحله ای انتخاب شدند. برای بررسی سوء استفاده جنسی ، از پرسشنامه محقق ساخته استفاده شد. پرسشنامه شامل دو بخش بود. ضریب کودر-ریچاردسون در ارتباط با پرسشنامه، برای پسران و دختران کم توانی ذهنی خفیف به ترتیب برابر با 0/80 و 0/84 بدست آمد. داده ها با نرم افزار SPSS 24 و با استفاده از فراوانی ، درصد و ضریب همبستگی (0/05> p) تجزیه و تحلیل شد.

در این مطالعه ، 2/67 درصد (4 نفر) از دختران و 0/4 درصد (6 نفر) پسران کم توان ذهنی خفیف مورد آزار جنسی قرار گرفته بودند.  همچنین علایم روانشناختی و جسمی سوء استفاده جنسی آن ها ارزیابی شد که شامل این موارد بود:  افسردگی: دختران ، 0/75 درصد (3 نفر) ، پسران 33/33 درصد (2 نفر) ، پرخاشگری: دختران ، 0/75 درصد (3 نفر) ، پسران 66/66 درصد (4 n =)، اجتناب از بزرگسالان خاص ، 0/50 درصد( 2n =) دختران ، 33.33٪ (2 n =) پسران، خواب و اختلال غذا خوردن ، 0/25 درصد (2 n =) دختران ، 16.66٪ (2 n =) پسران.  برخی از مادران اظهار داشتند که فرزند آن ها در این زمینه آموزش ندیده اند. بین سطح تحصیلات مادران و آموزش توسط مدارس و خانواده با دانش در زمینه سوء استفاده جنسی ضریب همبستگی مثبت معنی داری وجود داشت (0/05> p).

واکنش غیر منطقی خانواده ها ، جامعه و عدم آموزش کافی منجر به افزایش سوء استفاده جنسی در دختران و پسران کم توان ذهنی می شود. از این رو،  آموزش این افراد هم قبل از دوره بلوغ و هم در دوره بلوغ ضروری به نظر می رسد.