مقایسه پریشانی روانشناختی و رضایت از زندگی در مدد جویان ضایعه نخاعی و افراد سالم

صدمات طناب نخاعی یکی از ناگوارترین صدماتی است که عوارض ثانویه زیادی متعاقب آن ایجاد می شود. پژوهش حاضر با هدف مقایسه پریشانی روانشناختی  و  رضایت از زندگی در مدد جویان ضایعه نخاعی و افراد سالم  در سال 1398 در شهر زنجان انجام شد.

پژوهش حاضر از نوع توصیفی - مقایسه ای می باشد. جامعه آماری این پژوهش حاضر شامل کلیه معلولان نخاعی و افراد سالم  شهرستان زنجان بود. 122 معلول نخاعی به روش نمونه گیری تصادفی ساده و 125 تن از افراد سالم بعد از همتا سازی بصورت در دسترس انتخاب شدند. ابزار جمع اوری داده ها پرسشنامه جمعیت شناختی، "مقیاس افسردگی، اضطراب و تنش"(Depression, Anxiety, and Stress Scale) و "مقیاس رضایت از زندگی" (Satisfaction with Life Scale)   بود. روایی محتوا به روش کیفی و پایایی به روش همسانی درونی با محاسبه ضریب آلفاکرونباخ اندازه گیری شد. داده های جمع آوری شده در  نرم افزار اس پس اس اس نسخه24 تحلیل شد.

مددجویان نخاعی نسبت به افراد سالم تنش و اضطراب بالاتری دارند (01/0)، اما تفاوت معنا دار آماری در افسردگی دو گروه مشاهده نشد. رضایت از زندگی گروه مددجویان نخاعی کمتر از گروه سالم می باشد (01/0).
 

شرایط جسمانی معلولین نخاعی می تواند در وضعیت روانشناختی آن ها موثر باشد. پیشنهاد می شود مسیولین و افرادی که با این افراد در ارتباط می باشند با اجرای کلاس های آموزشی به مددجویان ضایعه نخاعی بصورت حضوری و مجازی آن ها را از لحاظ روانشناختی توانمند سازند.