بررسی نقش رزمارینیک اسید بر فیبروز کبدی ناشی از بیماری استئاتوهپاتیت غیرالکلی القاء شده در موشهای سوری نر

بیماری استیاتوهپاتیت غیرالکلی  (NASH) یک اختلال جدی و رو به افزایش در سراسر جهان است که به فیبروزکبدی، سیروز و کارسینوم هپاتوسلولار پیشرفت  می نماید. رزمارینیک اسید به عنوان یک ترکیب آنتی اکسیدان و ضد التهاب قوی شناخته می شود که اثرات مثبتی بر بهبود آسیب های کبدی دارد. بنایراین این مطالعه جهت بررسی اثر رزمارینیک اسید بر روی فیبروز کبدی ایجاد شده در بیماری استیاتوهپاتیت غیرالکلی در موشهای سوری انجام شد.

موشهای سوری نر نژاد C57/BL6 به چهار گروه مساوی شامل کنترل، رزمارینیک اسید (RA)، NASH و NASH+RA تقسیم شدند. در گروه های 3 و 4،  استیاتوهپاتیت غیرالکلی با استفاده از رژیم غذایی فاقد متیونین و کولین و در طی 8 هفته القاء شد. در گروه های RA و NASH+RA حیوانات روزانه رزمارینیک اسید را به شکل داخل صفاقی دریافت کردند. پس از 8 هفته حیوانات کشته شده و نمونه خون و بافت کبد تهیه شد. سپس ارزیابی های بیوشیمیایی و مولکولی و رنگ آمیزی تری کروم ماسون جهت بررسی فیبروز کبدی  انجام شد.

پس از استفاده از رزمارینیک اسید سطوح سرمی (ALT) Alanine transaminase و (AST)  Aspartate     transaminase کاهش یافت. همچنین رزمارینیک اسید موجب کاهش بیان  TGF-β و α-SMA گردید و در نهایت ارزیابی های بافت شناسی نشان داد که استفاده از رزمارینیک اسید فیبروز کبدی ایجاد شده  به وسیله  NASH  را کاهش داد.

بنظر می رسد که استفاده از رزمارینیک اسید، فیبروز کبدی ایجاد شده در موشهای مبتلا به استیاتوهپاتیت غیر الکلی را از طریق مهار مسیر سیگنالینگ α-SMA/ TGF-β بهبود می بخشد.