بررسی اثر مهارتهای ارتباطی بر نحوه گذراندن اوقات فراغت فعال با نقش میانجی تعاملات اجتماعی؛ مطالعه موردی دانش آموزان دختر شهرستان ساوه

هدف پژوهش حاضر اثر مهارتهای ارتباطی بر نحوه گذراندن اوقات فراغت فعال با نقش میانجی تعاملات اجتماعی دانش آموزان دختر شهرستان ساوه بود. روش تحقیق توصیفی - همبستگی و گردآوری داده ها به صورت میدانی و از لحاظ استفاده از نتایج، کاربردی بود جامعه آماری پژوهش شامل کلیه دانش آموزان دختر مقطع متوسطه دوره اول شهرستان ساوه که بر اساس آمار موجود تعداد 4000 نفر مشغول به تحصیل هستند. به منظور برآورد حجم نمونه از نرم افزار اس پی اس سمپل پاور استفاده گردید که تعداد 280 نفر بعنوان به صورت روش نمونه گیری خوشه ی انتخاب گردید. برای جمع داده ها از مقیاس های پرسشنامه مهارت ارتباطی بارتون جی ام (1385)، پرسشنامه اوقات فراغتی اجتماعی فعال کاشفی و نظری (1393) و پرسشنامه تعاملات اجتماعی کارول گلاس (1994) استفاده شد. در ادامه اطلاعات به دست آمده و با استفاده از آزمون های آمار توصیفی و مدل میانجی تجزیه و تحلیل شد. در این پژوهش از نرم افزار SPSS نسخه 25 و نرم افزار Amos در سطح خطای 05/0 بهره گرفته شد. نتایج پژوهش نشان داد که اثر مهارتهای ارتباطی و تعاملات اجتماعی دانش آموزان بر نحوه گذراندن اوقات فراغت آنها از نوع میانجی جزیی می-باشد.