ارائه مدل ساختاری تاثیر تبلیغات رسانه ای بر سبک زندگی ورزش- محور با تبیین نقش میانجی گری بازهویت مدیریت بدن (از دیدگاه کارکنان نیروی انتظامی شهر تهران)

هدف پژوهش حاضر، ارایه مدل ساختاری تاثیر تبلیغات رسانه ای بر سبک زندگی ورزش- محور با تبیین نقش میانجی گری بازهویت مدیریت بدن در بین کارکنان نیروی انتظامی شهر تهران در سال 1398-1399 بوده است. روش پژوهش حاضر، همبستگی و مبتنی بر مدل معادلات ساختاری بوده است. 400  نفر از کارکنان نیروی انتظامی شهر تهران با روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای انتخاب شدند. شیوه گردآوری داده ها، میدانی و با استفاده از ابزار پرسشنامه بود. داده ها با کمک نرم افزار spss25   و AMOS24  بررسی شدند. یافته های تحقیق نشان داد اثر مستقیم و استاندارد شده تبلیغ رسانه ای (017/0p=، 49/0=β) بر روی باز هویت بدن معنادار است. همچنین اثر مستقیم و استانداردشده باز هویت بدن (012/0p=، 37/0=β) و تبلیغ رسانه ای (00/0p=، 61/0=β) بر سبک زندگی ورزش- محور  معنادار است. اثر مستقیم تاهل و تحصیلات  بر سبک زندگی ورزش محور به ترتیب 11/0 و 26/0 به دست آمد که رابطه معناداری را نشان داد، اما رابطه سن و سبک زندگی ورزش- محور معنادار نبود (p>0.05). همچنین براساس نتایج به دست آمده به این نتیجه رسیدیم که سبک زندگی ورزش- محور می تواند از طریق باز هویت بدن از  تبلیغ رسانه ای اثرپذیر باشد.