اثر سطوح مختلف پلی آکریلیک و هیومیک اسید بر پایداری خاکدانه ها و رطوبت ظرفیت مزرعه ای خاک های شور و سدیمی

خاک های شور و سدیمی ساختمان ضعیفی دارند. ویژگی های شیمیایی و فیزیکی این خاک ها با استفاده از اصلاح کننده های مختلف قابل اصلاح است. با مصرف اصلاح کننده های آلی پایداری خاکدانه ها، ظرفیت نگهداری آب خاک و درصد رطوبت قابل استفاده برای گیاه افزایش می یابد. برای کاهش مصرف آب در کشاورزی و بهبود ساختمان خاک در خاک های متاثر از نمک استفاده از پلیمرهای محلول در آب و کودهای حاوی اسید هیومیک مناسب است. هدف از این پژوهش بررسی تاثیر پلی آکریلیک اسید و هیومیک اسید بر پایداری خاکدانه ها و رطوبت ظرفیت مزرعه ای در خاک های شور و سدیمی بود. این پژوهش با استفاده از چهار سطح شوری 10، 20، 30 و 40 دسی زیمنس بر متر و کاربرد دو نوع اصلاح کننده (هیومیک اسید و پلی اکریلیک اسید) در چهار سطح (صفر، 2/0، 4/0و 8/0 درصد وزنی) به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با سه تکرار در شرایط گلخانه ای اجرا شد. نتایج نشان داد که بیشترین مقادیر پایداری خاکدانه ها در شوری 10 دسی زیمنس بر متر و در سطح 8/0 درصد پلی آکریلیک و هیومیک اسید و به ترتیب 13/3 و 51/1 میلی متر بود. بیشترین مقدار رطوبت ظرفیت مزرعه در سطح شوری 40 دسی زیمنس بر متر و مقدار 8/0 درصد پلی آکریلیک و هیومیک اسید به ترتیب 65/26 و 65/25 درصد اندازه گیری شد.