بررسی میزان شیوع چاقی و ارتباط آن با سطح فعالیت بدنی در کودکان 13 تا 15 ساله

افزایش شیوع چاقی و اضافه وزن در کودکان و نوجوانان یکی از مهم ترین مشکلات بهداشت عمومی در کشورهای توسعه یافته و درحال توسعه می باشد و دارای پیامدهای بهداشتی و روانی گسترده می باشد. پژوهش حاضر با هدف بررسی میزان شیوع چاقی و ارتباط آن با سطح فعالیت بدنی در کودکان پسر 13 تا 15 سال شهر صحنه طراحی و اجرا گردید.

در یک مطالعه توصیفی همبستگی، 439 پسر 13 تا 15 سال از بین 2122 دانش آموز پسر به طور تصادفی به عنوان آزمودنی انتخاب گردیدند. سن، قد، وزن، ضخامت چربی زیرپوستی به روش دو نقطه ای عضلات سه سر بازو و ساق پا در دانش آموزان اندازه گیری شد. برای تعیین سطح فعالیت بدنی از پرسشنامه استاندارد فعالیت بدنی فیزیکی برای نوجوانان (IPAQ) استفاده شد.

شیوع چاقی و اضافه وزن در پسران 13 تا 15 سال به ترتیب 15/8و 10/8درصد بود. بین رده های وزنی (لاغر، وزن نرمال، اضافه وزن و چاق) با سطح فعالیت بدنی آن ها (0.001=r=-0.289، p)، بین BMI و سطح فعالیت بدنی (0.001=r=-0.367، p) و بین درصد چربی بدن و سطح فعالیت بدنی (0.001=r=-0.349، p) رابطه معکوس و معنی دار مشاهده شد.

نتیجه گیری: 

شیوع چاقی و اضافه وزن در شهر صحنه ابعاد نگران کنندهای را در دانش آموزان دارد؛ بنابراین، افزایش سطح فعالیت بدنی می تواند موجب کاهش شیوع اضافه وزن و چاقی در دانش آموزان پسر شود.