مروری بر خطاهای احتمالی در فرآیند تحویل دز پرتودرمانی به روش شدت تعدیل شده

پرتودرمانی با شدت تعدیل شده، به عنوان یکی از فناوری های نوین پرتودرمانی خارجی در مراکز درمانی مختلف استفاده شده است. لیکن، با وجود مزیت های این روش در مقایسه با روش های پیشین پرتودرمانی خارجی و استفاده از فناوری های جدید در سیستم طراحی درمان و تحویل دز، همچنان خطاهای پرتودرمانی مانعی برای دستیابی به توزیع دز مطلوب در بیماران محسوب می شوند. در این نوشتار، خطاهای موثر در پرتودرمانی با شدت تعدیل شده و حساسیت روش های تضمین کیفیت مختلف در تشخیص و طبقه بندی آن ها بررسی شده است. بر اساس این مطالعات، علاوه بر اهمیت خطاهای انسانی در تحویل باریکه تابشی و مکان دهی صحیح بیماران، خطاهای ابزار های اصلاح باریکه، یکی دیگر از موثرترین منابع عدم قطعیت تحویل باریکه تابشی است، به طوری که در حدود 35%50% از خطاهای پرتودرمانی را شامل می شوند. به همین منظور، روش های تضمین کیفیت متنوعی، مانند آشکارسازهای دیودی، فیلم ها، تصاویر پرتال الکترونیکی، فایل های لاگ و هوش مصنوعی در بررسی خطاهای مکانی کلیماتورهای چندتیغه ای استفاده شده است. از طرف دیگر، برای کاهش عدم قطعیت در محاسبه دز پرتودرمانی، مدل سازی کلیماتورهای چندتیغه ای و تخت درمان در سیستم طراحی درمان نیز باید مدنظر قرار گیرد. بر اساس مطالعات متعدد، تضعیف باریکه تابشی در تخت های درمان مختلف در زاویه گانتری صفر درجه در محدوده بزرگ 4% تا 9% بوده است. این در حالی ا ست که در پرتودرمانی با شدت تعدیل شده، اغلب از باریکه های مایل خلفی استفاده می شود. بنابراین، با شناخت هوشمندانه عدم قطعیت های موجود در فرایند تحویل باریکه تابشی و روش های تضمین کیفیت بیمار، توانایی ما در پیشگیری از حوادث احتمالی و درمان مطلوب بیماران افزایش می یابد.