جایگاه دیپلماسی ورزشی در سیاست خارجی ایران پس از انقلاب اسلامی 1357

دیپلماسی ورزشی از انواع دیپلماسی های عمومی است که امروزه جایگاه ویژه ای در سیاست خارجی کشورها دارد. شرایط ویژه جمهوری اسلامی ایران، ضرورت پرداختن به دیپلماسی ورزشی کارامد را دوچندان می نماید. دولت های بعد از انقلاب اسلامی همواره در پی استفاده از ظرفیت های قدرت نرم برآمده اند، اما در این زمینه کارامدی مناسبی نداشته اند و با چالش های مختلفی روبه رو بوده اند. استفاده از دیپلماسی ورزشی درست و کارامد می تواند دولتمردان را در پیشبرد اهداف سیاسی خود به ویژه در عرصه روابط بین الملل و ایجاد صلح جهانی یاری کند. سوال اصلی این پژوهش عبارت است از اینکه جایگاه دیپلماسی ورزشی در دولت های روی کارآمده ایران پس از انقلاب اسلامی چگونه بوده است؟ در این پژوهش با روش توصیفی -تحلیلی و با استفاده از منابع کتابخانه ای و اسنادی به جایگاه دیپلماسی ورزشی در سیاست خارجی کشور، در دولت های جمهوری اسلامی ایران بعد از انقلاب اسلامی پرداخته شده است. نتایج حاکی از آن بود که دیپلماسی ورزشی کشور از روند و الگوی خاصی پیروی نمی کند، ولی هرچه از صدر انقلاب می گذرد، دولت ها بدون توجه به مواضع سیاسی خود به استفاده بیشتر از این دیپلماسی در راستای اهداف خود روی آورده اند.