بررسی علل کوتاهی قد در دختران 11 تا 14 ساله شیراز

برای تعیین علل کوتاهی قد دختران 11 تا 14 ساله شیرازی 2000 دختر در سال تحصیلی 74-1373  از مدارس راهنمایی از نواحی چهارگانه شهرستان شیراز انتخاب شدند و از نظر قد مورد بررسی قرار گرفتند. از این تعداد 174 نفر (8/7 درصد) بیشتر از دو انحراف استاندارد از متوسط قد پایین تر بودند، این دختران تحت بررسی بالینی و آزمایشگاهی قرار گرفتند و طی 12 تا 18 ماه پیگیری شدند. قد والدین این کودکان نیز توسط پژوهشگر اندازه گیری می شد. از 174 دختر، 104 نفر (60 درصد) کوتاه قدی خانوادگی و 36 نفر (35 درصد) کوتاه قدی سرشتی داشتند. 5/17 درصد افراد مبتلا به بیماری زمینهای عمومی (سیستمیک) بودند که 2/87 درصد دچار اختلالات هورمونی (3 نفر هیپوتیروییدی و 2 نفر کمبود ترشح هورمون رشد) و 2/29 درصد بیماریهای سیستمیک غیر آندوکربنی داشتند. متوسط قد پدران و مادران در نوع کوتاه قدی خانوادگی به ترتیب  6/5 ± 161 و  4/7 ± 150 سانتیمتر بود. متوسط قد والدین در کوتاه قدی سرشتی به مراتب بالاتر از کوتاه قدی خانوادگی (قد پدران 5/2 ± 169/2 و قد مادران 4/8  ± 58/3  سانتیمتر) بود (0/05>P). سن نمو پستانها در مبتلایان به کوتاه قدی فامیلی1/1  ± 10/8 و در کوتاه قدی سرشتی 0/50± 12/8 سال بود. سن بروز موهای ناحیه زهار نیز در کوتاه قدی سرشتی بیشتر از کوتاه قدی خانوادگی بود (0/75± 13/2و 0/5± 11/5). در پایان مطالعه قاعدگی 93 درصد مبتلایان به کوتاه قدی فامیلی و در 33 درصد مبتلایان به کوتاه قدی سرشتی قاعدگی آغاز شده بود. سن متوسط شروع قاعدگی در گروه فامیلی و سرشتی به ترتیب (0/78± 12/55 و 0/55± 13/5) سال (میانگین ±یک انحراف معیار) بود .