ارزیابی پتانسیل استفاده از انرژی باد در مناطق کویری و بیابانی ایران با روش تحلیل فضایی

در قرن حاضر افزایش جمعیت ، نیاز بیشتر به مواد غذایی ، افزایش آلودگی های زیست محیطی ، استفاده از انرژی های نو و تجدیدپذیر ، از جمله باد را بیش از پیش مورد توجه انسان قرار داده است. موقعیت جغرافیایی خاص ایران ، امکان استفاده از این انرژی پاک را فراهم و آن را از نظر اقتصادی مقرون به صرفه می نماید. در پژوهش حاضر به منظور پتانسیل سنجی استفاده از انرژی باد در مناطق کویری و بیابانی کشور ، از داده های ساعتی سمت و سرعت باد در دوره ی 1987 تا 2015 استفاده شد. پس از کنترل کمی و کیفی داده ها نقشه های تغییرات مکانی سرعت باد رسم و با استفاده از روش های تحلیل فضایی از جمله موران محلی ، پتانسیل استفاده از انرژی باد در قسمت های گوناگون منطقه طبقه بندی شد. نتایج بررسی ها نشان داد که استان های کرمان ، سیستان و بلوچستان ، هرمزگان ، جنوب خراسان جنوبی و بخش هایی از شرق و جنوب یزد از جمله مناطق مستعد برای نصب توربین های بادی و دریافت انرژی بادی می باشند. در ادامه ی بررسی ها مشخص شد بیشینه ی سرعت باد در سطح منطقه در ساعت های ابتدایی روز تا اوایل بعد از ظهر (ساعت های 9 صبح تا 15 بعد از ظهر) رخ می دهد در نتیجه بیشترین میزان انرژی در این فاصله ی زمانی قابل استحصال می باشد. نکته ی مهمی که طی بررسی ها مشخص شد ضرورت توجه به پتانسیل مناطق ساحلی در زمینه ی تامین انرژی بادی می باشد. ویژگی های خاص اقلیمی و جغرافیایی این مناطق موجب شده تا در تمام ساعات روز شاهد وزش دایمی بادهای نسبتا قدرتمند بوده و از پتانسیل بالایی برای تامین انرژی برخوردار باشند.