مقایسه عملکرد شغلی پرستاران مبتنی برآیین اخلاق پرستاری در بخش مراقبت ویژه با بخش های عمومی درشهر اصفهان در سال 1398

عملکرد اخلاقی یکی از مولفه های اصلی در ارایه مراقبت کل نگر و با کیفیت به مددجویان می باشد. لذا با توجه به اهمیت مساله اخلاق پرستاری ، مطالعه حاضر با هدف مقایسه عملکرد شغلی پرستاران مبتنی بر آیین اخلاق پرستاری در بخش های مراقبت ویژه و عمومی انجام شد.

پژوهش حاضر به روش مقطعی بود. تعداد 160 نفر از پرستاران شاغل در بخش های ویژه و عمومی در بیمارستان های منتخب اصفهان به روش در دسترس انتخاب شدند. ابزار پرسشنامه سنجش عملکرد پرستاران به آیین اخلاق پرستاری با روایی و پایایی آن از قبل تعیین شده است. تجزیه و تحلیل داده‌های جمع آوری شده از طریق ابزار معتبر  آزمون تی مستقل، واریانس چند متغیره انجام شد.

بهترین عملکرد شغلی پرستاران در بخش های عمومی در مولفه های پرستار و جامعه ، پرستار و ارایه خدمات بالینی و ضعیف ترین عملکرد ، مولفه پرستار و آموزش و پژوهش بود. در بین پرستاران بخش های ویژه بهترین عملکرد شغلی پرستاران در مولفه های پرستار و ارایه خدمات بالینی و ضعیف ترین عملکرد ، مولفه پرستار و همکار بود. میانگین امتیاز عملکرد شغلی پرستاران بر آیین اخلاق پرستاری در بخش های مراقبت ویژه  بیشتر بود (001/0<p).

عملکرد شغلی پرستاران مبتنی بر آیین اخلاق پرستاری در پرستاران بخش های مراقبت ویژه نسبت به پرستاران بخش عمومی در سطح بالا مشاهده شد. لذا پیشنهاد می شود پرستاران بخش های عمومی با کدهای اخلاق پرستاری بیشتر آشنا شوند.