بررسی وضعیت عدالت آموزشی در مدارس دولتی شهر تهران

پژوهش حاضر به لحاظ هدف، کاربردی و ازنظر رویکرد، کیفی - کمی بوده است. روش پژوهش در بخش کیفی، مطالعه موردی بود و مشارکت‌کنندگان این بخش شامل 18 نفر از معلمان باسابقه مدارس دولتی شهر تهران بودند که با استفاده از روش نمونه‌گیری غیر احتمالی و هدفمند و با توجه به اشباع نظری در یافته ها مورد مصاحبه قرار گرفتند. برای تجزیه‌وتحلیل داده‌های بخش کیفی از روش تحلیل تماتیک، استفاده شد. روش پژوهش در بخش کمی، توصیفی– پیمایشی بود که در این بخش تعداد 400 دانش‌آموز از مدارس دولتی تهران با استفاده از روش نمونه‌گیری خوشه‌ای انتخاب شدند. جمع‌آوری داده‌های این بخش، بر اساس پرسش‌نامه منتج از مدل مفهومی مرحله کیفی بود. برای تجزیه‌وتحلیل داده‌های بخش کمی از تحلیل عاملی تاییدی، آزمون تی تک گروهی و تی وابسته با استفاده از نرم‌افزار SPSS22 و AMOS استفاده شد. نتایج بخش کیفی نشان داد که الگوی عدالت توزیعی از سه بعد امکانات آموزشی، امکانات کمک‌آموزشی و تجهیزات فیزیکی تشکیل‌شده است. در بخش کمی نیز، وضعیت عدالت آموزشی، در مولفه‌های کمک‌آموزشی و تجهیزات فیزیکی پایین‌تر از حد متوسط و در مولفه امکانات آموزشی بالاتر از حد متوسط بوده است.