بررسی کمی و کیفی بچه ماهیان خاویاری تا زمان رهاسازی در رودخانه سفیدرود

میزان صید ماهیان خاویاری در سواحل ایرانی دریای خزر طی دو دهه اخیر کاهش بسیار شدیدی یافته است. یکی از راه های احیاء ذخایر و بازسازی ذخایر ماهیان خاویاری، رهاسازی بچه ماهیان به رودخانه های منتهی به دریای خزر می باشد. در تحقیق حاضر به منظور بررسی کمی وکیفی بچه ماهیان خاویاری رهاسازی شده به رودخانه سفیدرود که شامل: ازون برون (Acipenser stellatus)، تاسماهی ایرانی (Acipenser persicus) و تاسماهی شیپ (Acipenser nudiventris) بودند، شاخص های رشد، درصد فراونی وزنی، نرخ رشد، ضریب چاقی، متوسط رشد روزانه، درصد بازماندگی بچه ماهیان رهاسازی شده طی سالهای 97-1396 مورد بررسی قرار گرفتند. میزان رهاسازی بچه ماهیان خاویاری در سال 1396 از این مرکز، 1865506 عدد بوده که تاسماهی ایرانی با3/69 درصد و میانگین وزنی 01/1±3/2 گرم، ازون برون با4/23 درصد و میانگین وزنی 06/1±34/2 گرم و تاسماهی شیپ با 3/7 درصد و میانگین وزنی56/2±61/5 گرم بوده است و در سال 1397، 1609448 عدد بچه ماهی خاویاری که تاسماهی ایرانی با 68 درصد و میانگین وزنی 75/0±65/1 گرم، ازون برون با 5/25 درصد و میانگین وزنی 4/1±68/2 گرم، تاسماهی شیپ با 5/6 درصدومیانگین وزنی 34/4±60/11 گرم بود. با توجه به آنالیز همبستگی پیرسون، تعداد روزهای پرورش در دو گونه از تاس ماهی ایرانی و ازون برون رهاسازی شده طی سال های 97-1396 به رودخانه سفیدرود با ضریب رشد، ضریب چاقی، نرخ رشد ویژه و سرعت رشد روزانه در انتهای دوره پرورش ارتباط منفی و مستقیم معنی داری داشت (05/0<p). همچنین میانگین رشد روزانه و نرخ رشد ویژه سال 1397 در مقایسه با سال 1396 در تاس ماهی ایرانی و ازون برون دارای اختلاف معنی دار (05/0<p) و در ازون برون بیشتر از بچه تاس ماهی ایرانی بوده است.