تعیین اثر هشت هفته تمرین مقاومتی بر برخی شاخص های اکسایشی/ ضد اکسایشی زنان میانسال مبتلا به دیابت نوع دو

با توجه به اهمیت تمرینات ورزشی منظم و مستمر در کنترل و پیشگیری از عوارض بیماری دیابت، هدف از این تحقیق تعیین اثر هشت هفته تمرین مقاومتی بر برخی شاخص های اکسایشی/ ضد اکسایشی زنان میانسال مبتلا به دیابت نوع دو می باشد.

در این تحقیق نیمه تجربی، نمونه آماری زنان مبتلا به دیابت نوع دو دارای اضافه وزن با دامنه سنی 55-40 سال بودند. به منظور انجام پژوهش از زنان مبتلا به دیابت نوع دو شهرستان خرم آباد تعداد 20 نفر انتخاب گردیدند و به طور کاملا تصادفی در دو گروه کنترل و تجربی قرار گرفتند. سطوح اولیه شاخص های خونی 48 ساعت پیش از تمرینات نمونه خون اولیه گرفته شد. پس از سانتریفوژ نمونه های خونی سه متغیر؛ مالون دی آلدهید، سوپراکسید دیسموتاز و گلوتاتیون پراکسیداز به کمک کیت های سنجش پارس آزمون انداره گیری گردید. 48 ساعت پس از آخرین جلسه تمرین مجددا اندازه گیری آنتروپومتریک و آزمایشگاهی انجام شد. در گروه تجربی برنامه تمرینات مقاومتی به مدت 8 هفته، هر هفته سه جلسه و هر جلسه به مدت 2 ساعت به اجرا در آمد.  

پس از هشت هفته تمرینات مقاومتی افزایش معناداری در سطوح SOD و GPX در گروه تجربی مشاهده شد. با این حال در گروه کنترل تفاوت معناداری مشاهده نشد، همچنین میزان MDA پس آزمون در مقایسه با پیش آزمون کاهش معناداری نشان داد (05/0p <) که این تفاوت معناداری در گروه تجربی مشاهده نشد.  

بر اساس نتایج به دست آمده می توان بیان داشت که؛ تمرینات مقاومتی می توانند تاثیرات پیشگیرانه ای در برخی شاخص های اکسایشی/ ضد اکسایشی زنان مبتلا به دیابت داشته باشد.