مقایسه صفات مورفولوژیکی و بیوشیمیایی و ارزش غذایی برخی توده های اسفناج بومی در شرایط کشت بهاره

به منظور بررسی مورفولوژیکی و بیوشیمیایی چهار توده بومی اسفناج "همدان"، "خاردار"، "برگ پهن ورامین" و "پیشرفته خاردار"در شرایط کشت بهاره اصفهان، آزمایشی بصورت طرح بلوک کامل تصادفی با سه تکرار انجام و جهت انتخاب بهترین توده از نظرکیفی، عملکردی و صفات فراسودمند تغذیه ای مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد از نظر فرم و حالت بوته بجز توده "همدان"، سایر توده ها برای برداشت مکانیکی مناسبند. بیشترین میزان عملکرد متعلق به توده "برگ پهن ورامین" به میزان 6/52 تن در هکتار و سپس توده "خاردار" به میزان 8/30 تن درهکتار بود. توده های این بررسی در صفات کلروفیل، کارتنویید، فنول، پروتئین، نیترات، نیترات ردوکتاز و پتاسیم تفاوت معنی داری نشان ندادند. توده "برگ پهن ورامین" از نظر ترکیبات آنتی اکسیدانی و فیبر برتری معنی دار داشت. توده "پیشرفته خاردار" از نظر ویتامین و املاح معدنی مطلوبتر از سایرین بود. اگزالیک اسید که به عنوان عامل منفی برای تغذیه محسوب می شود در توده "همدان" به بیشترین میزان و در توده "خاردار" و "برگ پهن ورامین" در کمترین میزان بود. توده "همدان" با توجه به ارزش تغذیه ای کمتر نسبت به سایرین و همچنین در کنار سایر صفات کیفی و کمی مورفولوژیکی در اولویت قرار نگرفت. بطورکلی توده های "برگ پهن ورامین"، "پیشرفته خاردار" و "خاردار" به دلیل ویژگی های مطلوب مورفولوژیکی مانند ارتفاع، وزن تر، خشک، عملکرد و بیوشیمیایی نظیر ترکیبات آنتی اکسیدانی، فنولی، ویتامین، فیبر و املاح معدنی قابل توصیه هستند. نتایج اثر صفات کیفی و بای پلات توده ها نشان داد که توده "برگ پهن ورامین" و "پیشرفته خاردار" بطور کلی برتر از سایرین بوده و می توان از آنها در زمینه های اصلاحی و زراعی آتی استفاده کرد.