بررسی نوبت کاری و بارکاری ذهنی بر خستگی پرستاران بخش مراقبت های ویژه

اهمیت بررسی نوبت کاری به ویژه در بخش بهداشت و درمان از پیامدهای زیان بار و جبران ناپذیری است که به آن نسبت داده می شود. نوبتکاری به ویژه شب کاری منجر به خستگی و متعاقبا اثرات سوء بر سلامتی، هوشیاری و عملکرد می شود. مطالعه حاضر با هدف بررسی نوبت کاری و بار کاری ذهنی بر خستگی پرستاران بخش های مراقبت ویژه انجام پذیرفت.

در این مطالعه تحلیلی و مقطعی 144 پرستار بخش های مراقبت ویژه در سه بیمارستان شهر شیراز به صورت نمونه گیری سرشماری شرکت نمودند. مقیاس های خستگی ذهنی SP  (Samn-Perelli) و بارکاری ذهنی ناسا به مدت2 هفته در ابتدا و انتهای هر شیفت کاری تکمیل شد.

نتایج نشان داد که میزان خستگی ذهنی و بارکاری ذهنی با نوع شیفت های کاری ارتباط معنادار دارند(P<0.05). همچنین بین میانگین ساعت خواب طی دو هفته گذشته (r= -0.24, P <0.01)، میانگین خستگی ذهنی و بارکاری ذهنی (P<0.01, r=0.25)، عدم بهره مندی از اوقات فراغت(P<0.01,r=-0.22)، و داشتن برنامه ورزشی منظم(P<0.01, r=-0.3)، با خستگی ذهنی ارتباط معنادار وجود داشت.

بارکاری ذهنی و برنامه نوبتکاری بر خستگی پرستاران بخش های مراقبت ویژه تاثیرگذار می باشد. اما به نظر می رسد که عواملی دیگری نیز بر خستگی پرستاران تاثیر گذار است. لازم است مطالعات بیشتری در بررسی اثر عوامل مرتبط با سبک زندگی و  فردی و اثر آن بر خستگی صورت پذیرد.