توضیحی درباره مقاله «کاربرد لقب «شاهنشاه ایران» در سکه ای ناشناخته از اتابک قزل ارسلان»

انتشار مقاله «کاربرد لقب "شاهنشاه ایران" در سکه ای ناشناخته از اتابک قزل ارسلان»، در شماره سوم سال دوازدهم (پاییز 1399) آن مجله وزین، مرا بر آن داشت تا نکته ای در باب موضوع اصلی این مقاله، یعنی سکه ناشناخته مورد اشاره و قرایت متن آن یادآور شوم. پایه اصلی این مقاله بر عبارت سکه ای نهاده شده است که نخستین بار توسط شادروان سیدجمال ترابی طباطبایی که یادش به خیرباد! معرفی، و متن پیشنهادی ایشان همراه با تصویر سیاه و سفید دو رو ی سکه در کتاب سکه های شاهان اسلامی ایران[1] منتشر شده است. اصل سکه نیز متعلق به مجموعه شخصی آن شادروان بوده است. این سکه مسی، فرسوده و بی کیفیت بوده و ایشان عبارت «السلطان القاهر، شهنشاه ایران قزل ارسلان» را بر یک روی سکه خوانده و آن را به یکی از اتابکان آذربایجان(531 تا 622 ق) یعنی قزل ارسلان(587 582ق) نسبت داده است. با توجه به در دست نبودن اصل سکه متعلق به مجموعه ترابی، خانم دکتر مودت، نویسنده مقاله، تصویری از سکه ای مشابه را که در کنار مجموعه ای از سکه های سلجوقی در قلعه ورمزیار زنجان یافت شده و توسط خانم قاسمی اندرود در قالب مقاله ای منتشر کرده[2] به یاری گرفته اند. مجموعه ای که اکنون در موزه میراث فرهنگی استان زنجان محفوظ است.