تاثیر سیستم بیوفلاک بر کیفیت آب، عملکرد رشد، شاخص های ایمنی و ترکیب لاشه ماهی تیلاپیای نیل (Oreochromis niloticus) در تراکم های مختلف در آب لب شور

جهت بررسی اثر سیستم بیوفلاک بر کیفیت آب، عملکرد رشد، شاخص‌‌های ایمنی و ترکیب لاشه تیلاپیای‌‌نیل در تراکم‌‌های مختلف، بچه ماهیان با میانگین وزنی 05/0±2/3 گرم در دو تیمار تراکمی 500 و 1000 قطعه در متر مکعب در سیستم بیوفلاک و برای هر تراکم یک گروه شاهد، هر یک با سه تکرار ذخیره‌‌سازی و طی یک دوره 50 روزه پرورش یافتند. نتایج نشان داد میزان یون آمونیوم در تیمارهای بیوفلاک کمتر و میزان نیتریت و نیترات بالاتر از شاهد بود. مواد جامد معلق، حجم فلاک و تعداد باکتری‌‌ها با افزایش تراکم، افزایش یافت. بیشترین میزان وزن نهایی (9/12گرم)، ضریب رشد ویژه (21/3 % در روز) و نیزکمترین میزان ضریب تبدیل غذایی (91/0) در تیمار بیوفلاک با تراکم 500 عدد در متر مکعب حاصل شد (05/0p<). بازماندگی در تیمارهای مختلف تفاوت معنی‌‌داری نداشت (05/0p>). میزان لیزوزیم، ایمونوگلوبولین و کاتالاز در تیمارهای بیوفلاک به طور معنی‌‌داری از شاهد متناظر بالاتر بود (05/0p<). مقدار پروتئین و چربی لاشه در تیمارهای بیوفلاک از شاهد متناظر بالاتر بود، ولی این اختلافات معنی‌‌دار نبود (05/0p>). تراکم 500 قطعه در متر مکعب از نظر آماری، شاخص‌‌های مناسب‌‌تری در پی داشت اما با توجه به اختلاف اندک رشد و ضریب تبدیل غذایی از سویی و عدم اختلاف در میزان بازماندگی بین تراکم‌‌های 500 و1000 قطعه در متر مکعب و نیز بهره‌‌وری بالاتر از آب و فضا، تراکم 1000 قطعه در متر مکعب برای پرورش بچه ماهی تیلاپیا در سیستم بیوفلاک پیشنهاد می‌‌گردد.