اثر افزودنی های تنظیم کننده pH شکمبه بر برخی از فراسنجه های کیفی گوشت بره های پرواری تغذیه شده با جیره پرکنسانتره

پژوهش حاضر با هدف بررسی اثر افزودنی ‏های تنظیم کننده ‏ی pH بر فراسنجه‏ های کیفی گوشت انجام گرفت. در آزمایش حاضر از 24 راس بره نر عربی 1 ± 4 ماهه با وزنkg 3/15 ± 23/9 در قالب طرح کاملا تصادفی با 3 تیمار و 8 تکرار استفاده شد. تیمارهای آزمایشی شامل 1- جیره‏ ی شاهد 2- جیره شاهد + بافر بی ‏کربنات سدیم 3- جیره شاهد + باکتری مگاسفرا السدنی و مخمر ساکرومایسیس سرویسیه (باکتری-مخمر) بودند. در پایان آزمایش 5 بره از هر تیمار که به میانگین وزن نزدیک‏تر بودند انتخاب، وزن‏ کشی و ذبح شدند، سپس اجزای لاشه جداسازی و وزن شد. نمونه ‏ای از راسته بین دنده ‏های 12 و 13 جهت تعیین الگوی اسیدهای چرب لاشه، فراسنجه‏ های رنگ سنجی گوشت تهیه شد. غلظت اسید لینولنیک، مجموع اسیدهای چرب ω3، اسید استیاریک، اسید دکوزاهگزاانوییک (DHA) و نسبت ω6/3ω در تیمارهای حاوی تنظیم کننده‏ های pH نسبت به تیمار شاهد بیشتر بود (0/05<p). غلظت اسید ایکوزاپنتاانوییک (EPA) در تیمار باکتری-مخمر به صورت عددی بیشتر از تیمار شاهد و تیمار بافر بی‏کر بنات سدیم بود. غلظت اسید لینولییک و نسبت PUFA/SFA در تیمار شاهد از تیمارهای حاوی تنظیم کننده ‏ی pH بیشتر بود (0/05<p). درصد پروتئین گوشت، زاویه هیو (H*)، وزن لاشه گرم و بازده لاشه در تیمار دریافت کننده ‏ی باکتری-مخمر از سایر تیمارها بیشتر بود (0/05<p). شاخص قرمزی گوشت (a*) و اشباعیت رنگ (C*) در تیمار دریافت کننده ‏ی بافر و شاهد بیشتر بود (05/0<p). بنابراین، افزودنی‏ های تنظیم کننده ‏ی pH به ویژه تیمار باکتری-مخمر می‏ تواند روشی در جهت بهبود برخی از فراسنجه‏ های مفید گوشت برای تغذیه انسان باشد. نتایج آزمایش حاضر نشان داد افزودنی هایی که برای تنظیم pH و دستکاری تخمیر شکمبه در حین تغذیه بره ها با جیره های پرکنسانتره استفاده می شوند، نه تنها بر ترکیب شیمیایی و کیفیت گوشت تاثیر منفی ندارند، بلکه می توان این شاخصه ها را به نفع سلامت دام و مصرف کننده‏ی محصولات دامی بهبود بخشید.