تاثیر تمرینات آبی بر تعادل و کیفیت زندگی در مقایسه با تمرینات روی زمین یا مراقبت های معمول در بیماران پارکینسونی: مطالعه مروری نظام مند و فراتحلیل

پارکینسون یکی از مهم ترین بیماری های مرتبط با سیستم عصبی در بزرگسالان است که امروزه به دومین بیماری پر خطر پس از آلزایمر تبدیل شده است، لذا هدف از این پژوهش مرور نظام مند و فراتحلیل مطالعاتی است که به تاثیر تمرینات ورزشی آبی روی تعادل و کیفیت زندگی بیماران مبتلا به پارکینسون پرداخته اند.

طرح تحقیق حاضر از نوع مطالعه مروری نظام مند و فراتحلیل بر مطالعات درباره افراد مبتلا به پارکینسون از نوع ناشناخته بود. جستجوی مقالات زبان فارسی در پایگاه های اطلاعاتی Sid و Magiran، مقالات زبان انگلیسی در پایگاه های Science direct, PubMed, Scopus, و Google Scholar بدون محدودیت زمانی تا آوریل سال 2021 با کلید واژه های مرتبط با "پارکینسون"، "کیفیت زندگی"، "تعادل" انجام شد. فقط تحقیقات کارآزمایی بالینی وارد مطالعه شدند که نمونه های آن ها بیماران پارکینسون بزرگسال بودند و به مقایسه تمرینات ورزشی در آب در مقابل مراقبت روزمره یا در برابر ورزش خارج از محیط آبی پرداخته بودند. مولفه های اصلی مورد بررسی، تعادل و کیفیت زندگی بیماران پارکینسون بود. میانگین اختلاف (MD) با 95٪ فاصله اطمینان (CI) محاسبه شد و ناهمگنی با استفاده از آزمون 2I ارزیابی شد. برای تجزیه و تحلیل اطلاعات از نرم افزار نسخه 5/4 Rev Man موسسه کوکران استفاده گردید.

بر اساس معیارهای ورود و خروج 2 مقاله فارسی و 9 مقاله انگلیسی از 161 مطالعه، مورد بررسی جامع قرار گرفت. تعداد شرکت کنندگان در مطالعات مربوط به تعادل بیماران پارکینسونی شامل 294 نفر و کیفیت زندگی 116 نفر بود. سن شرکت کنندگان از 47 تا 71 سال (میانگین 63/2سال) متغیر بود. زمان جلسات از 45 تا 60 دقیقه، دفعات شرکت در جلسات در طول هفته از دو تا پنج جلسه و طول دوره تمرینات از 4 تا 12 هفته متغیر بود. نتایج فراتحلیل نشان داد که تمرینات آبی نسبت به تمرینات زمینی در مقیاس 39 PDQباعث تفاوت معنی دار اندکی در کیفیت زندگی بین بیماران پارکینسون (0/15- تا 9/76-)CI  95%، 4/96- MD شد. همچنین تمرینات آبی نسبت به تمرینات زمینی (در مولفه تعادل با مقیاس تعادل برگ BBS) باعث تفاوت معنی دار قابل توجهی (6/08 تا2/10)CI  95%، 4/09 MDشد.

ورزش های آبی در بهبود تعادل و کیفیت زندگی افراد مبتلا به پارکینسون کارآمدتر از ورزش خشکی و مراقبت های معمول است. لذا در کنار ورزش های روزمره در خشکی، تمرین در آب می تواند به افزایش کیفیت زندگی و تعادل این بیماران کمک کند و درمانگران از آن در برنامه های تمرینی خود برای بیماران استفاده کنند.