ارزیابی مقاومت القایی در گندم نسبت به شته(Hemiptera: Aphididae) Sitobion avenae در شرایط گلخانه ای

شته سبز گندم، Sitobion avenae F. (Hem.: Aphididae)، یک آفت جهانی مهم برای گندم به علت خسارت مستقیم و انتقال ویروس می باشد. در مطالعه حاضر، تاثیر شش تیمار از جمله: (1) گندم با یک دوره ی شش روزه آلودگی به آفت، (2) گندم محلول پاشی شده با بیومین روی، (3) بذور گندم تیمار شده با Bacillus subtilis UTM96، (4 و 5) تیمار های تلفیقی بیومین روی + پیش آلودگی و B. subtilis + پیش آلودگی، و (6) همچنین یک تیمار شاهد بر ویژگی های زیستیS. avenae مورد آزمایش قرار گرفت. نتایج نشان داد که تفاوت معنی داری بین تیمارها از نظر برخی از محتویات متابولیت های ثانویه و ویژگی های زیستی شته وجود داشت. تیمار کردن با B. subtilis + پیش آلودگی و B. subtilis (20/298 و 17/292 میلی گرم بر میلی لیتر) میزان فنول کل در برگ های گندم را در مقایسه با بیومین روی + پیش آلودگی (63/183 میلی گرم بر میلی لیتر) افزایش داد. نرخ خالص تولید مثل (R0) S. avenae به طور معنی داری بوسیله تیمار B. subtilis + پیش آلودگی (533/1 نتاج به ازای هر فرد بالغ) در مقایسه با شاهد (887/6 نتاج به ازای هر فرد بالغ) کاهش یافت. تیمار کردن با B. subtilis + پیش آلودگی (022/0 بر روز) به طور معنی داری نرخ ذاتی افزایش جمعیت (r) S. avenae در مقایسه با شاهد (105/0 بر روز) کاهش داد. کم ترین (024/0) و بیش ترین (058/0) شاخص رشد پورگی (NGI) شته به ترتیب در تیمارهای B. subtilis + پیش آلودگی و شاهد به دست آمد. بنابراین، می توان نتیجه گرفت که B. subtilis + پیش آلودگی در گیاه گندم می تواند باعث القای مقاومت سیستمیک نسبت به S. avenae شود که می تواند در برنامه مدیریت تلفیقی (IPM) این شته استفاده شود.