ارائه ی مدل تاثیر وفاق سازمانی بر کاهش نفاق سازمانی و افزایش برونداد آموزشی در دانشگاه علوم پزشکی مازندران

هدف پژوهش حاضر تدوین مدل تاثیر وفاق سازمانی در معاونت آموزشی و پژوهشی بر کاهش نفاق سازمانی در دانشگاه علوم پزشکی مازندران بود. در این پژوهش از راهبرد ترکیبی استفاده شد. روش پژوهش در دو بخش کمی و کیفی انجام شد. در بخش کیفی از روش گرندد تیوری و در بخش کمی تحقیق از روش معادلات ساختاری (SEM) استفاده شد. جامعه آماری این پژوهش در مرحله کیفی متخصصان و مدیران آموزش و پژوهشی  شامل 20 نفر ودر بخش کمی کلیه اساتید دانشگاه شاغل دانشگاه علوم پزشکی استان مازندران در سال (1398) که با بهره گیری از فرمول کوکران تعداد 334 نفر به عنوان حجم نمونه برآورد شدند. در بخش کیفی بر اساس نمونه گیری حاوی اطلاعات غنی و در بخش کمی برای انتخاب نمونه ها از شیوه نمونه گیری طبقه ای استفاده شد. اطلاعات مورد نیاز با استفاده از پرسشنامه های محقق ساخته جمع آوری مورد تجزیه و تحلیل قرارگرفت. برای تجزیه و تحلیل داده از تحلیل عاملی اکتشافی و تاییدی استفاده گردید. نتایج کیفی پژوهش؛ شرایط علی (اعتماد، معنویت سازمانی و هوش)، شرایط زمینه ای (مهارت های ارتباطی، ساختار سازمانی و تخیل)، شرایط مداخله ای (موقعیت هیجانی، گروه های غیررسمی و رفتارهای سیاسی)، راهبرد (توسعه و بهبود فرهنگ سازمانی، شایسته سالاری سازمانی و آموزش مهارت های همدلی) و نتایج (کاهش رفتار ضدشهروندی، کاهش نفاق سازمانی و کاهش اینرسی سازمانی) را در قالب مدل وفاق سازمانی بر کاهش نفاق سازمانی نشان داد. همچنین یافته های کمی حاکی است؛ وفاق سازمانی بر کاهش نفاق سازمانی در دانشگاه علوم پزشکی مازندران موثر است و مدل پژوهش و شاخص های آن درحد قابل قبول و مناسب قرار دارند.