ارزیابی فضایی تاثیر پارامترهای کاربری اراضی بر کیفیت هوا در مناطق شهری، مطالعه موردی: شهر تهران

آلودگی هوا تاثیر جدی بر سلامت انسان دارد و نمی توان تاثیرات مختلف پارامترهای کاربری اراضی و ساختار کالبدی شهری را در توزیع و انتشار آلاینده های هوا نادیده گرفت. بدین منظور در این مطالعه، تاثیر پارامترهای کاربری اراضی در تغییرات مکانی آلاینده های شهر تهران در بازه زمانی 1398- 1390 مورد بررسی قرار گرفته است. جهت نیل به هدف مذکور از تصاویر ماهوره ای لندست و همچنین داده های آلایندگی مرکز کنترل کیفیت هوای شهر تهران در سال های 1398 و 1390 استفاده گردید. جهت طبقه بندی تصاویر ماهواره ای و مشخص نمودن نوع کاربری ها نیز از روش شبکه عصبی مصنوعی در نرم افزار ENVI و همچنین جهت پهنه بندی غلظت آلایندگی هوای شهر تهران از مدل Kriging در نرم افزار Arc GIS استفاده گردید. یافته های این مطالعه نشان می دهد که افزایش ساخت و ساز در غرب و شمال تهران باعث افزایش تمرکز آلاینده ها در این جهات از شهر شده است. در مقابل تغییر کاربری اراضی از زمین های بایر به فضاهای سبز شهری در شرق و جنوب شرقی شهر تهران، موجب کاهش غلظت آلاینده های هوای شهری در این مناطق گردیده است.