بررسی تغییرات کاربری اراضی و ارتباط آن با سطح آب های زیرزمینی مطالعه موردی: شهرستان آذرشهر

هدف اصلی این تحقیق پایش سطح آب های زیرزمینی با استفاده از علم سنجش از دور و تصاویر ماهواره ای و رابطه آن با کاربری اراضی می باشد. به همین منظور ابتدا تصاویر مربوطه اخذ و پیش پردازش های لازم بر روی هر کدام اعمال شد. سپس نسبت به مدل سازی و طبقه بندی تصاویر اقدام شد. به منظور بررسی تغییرات کاربری اراضی، نقشه طبقه بندی شده کاربری اراضی برای هر دو سال 2000 و 2020 با استفاده از روش طبقه بندی شی گرا استخراج شد و سپس به منظور بررسی تغییرات کاربری اراضی نقشه تغییرات کاربری اراضی برای بازه زمانی 20 ساله استخراج شد. بعد از استخراج نقشه تغییرات کاربری اراضی به منظور انتخاب بهترین مدل، برای سال 2000 مدل K-Bessel و برای سال 2020 مدل Circular دارای بیشترین دقت می باشند. نتایج نشان داد بیشترین میزان تغییرات مربوط به باغات به منطقه مسکونی و تبدیل کاربری باغات به مرتع، تبدیل مرتع به مسکونی است. در میان کاربری های تغییریافته، کاربری کوهستان و نمکزار کمترین میزان تغییر را داراست. در حالی که میزان تغییر کاربری باغات به دیگر کاربری ها به مراتب بیشتر است و این امر نیز نشان-دهنده سرعت تخریب باغات نسبت به میزان احیای آن است. مشخصات آماری سطح آب زیرزمینی با کاربری اراضی نشان داد که بیشترین میانگین سطح آب در سال2000 برای کاربری باغات با 74/13 متر ثبت شده است و کمترین میانگین سطح آب نیز برای محدوده منطقه ساحلی 41/8 متر ثبت شده است. باملاحظه نقشه کاربری اراضی و نقشه تراز آب زیرزمینی سال 2020 نیز، بیشترین میانگین سطح آب در این سال نیز متعلق به کاربری منطقه ساحلی با 38/9 متر می باشد و کمترین میانگین ترازآب ثبت شده نیز مربوط به کاربری باغات با 65/6 متر می باشد، کاهش میزان سطح آب باعث تسریع در تخریب این منابع طبیعی شده و مخاطرات هولناکی در پی خواهد داشت که از مهم ترین آن ها می توان به بحث فرونشست زمین اشاره کرد.