مقایسه نتایج بالینی بین Dynamic Hip Screw و Proximal Femoral Nail در درمان جراحی شکستگی های ناپایدار اینترتروکانتریک فمور

شکستگی اینترتروکانتریک فمور، شایع ترین شکستگی است و بیش ترین میزان مرگ ومیر بعد از عمل جراحی را دارد. از آن جایی که درمان اصلی این نوع شکستگی ها جراحی است و انتخاب وسیله عمل مناسب نقش مهمی درکاهش بروز عوارض دارد، هدف از این مطالعه مقایسه نتایج بالینی بین (DHS) Dynamic Hip Screw و (PFN) Proximal Femoral Nail در درمان جراحی شکستگی های ناپایدار اینترتروکانتریک فمور است.

مواد و روش ها: 

این پژوهش مقطعی، علی مقایسه ای شامل تمامی بیماران با شکستگی اینترتروکانتریک فمور مراجعه کننده به بیمارستان/کلینیک ارتوپدی بیمارستان امام خمینی (ره) شهرستان ساری درطی سال های 1391 لغایت 1397 که نیازمند اقدام درمانی جراحی بودند، می باشد. 30 نفر از بیماران به صورت تصادفی در دو گروه با کارگذاری DHS و PFN قرار گرفتند و از نظر نتیجه عملکرد بالینی، طول مدت بیهوشی و عمل جراحی، میزان نیاز به ترانسفوزیون خون حین و بعد از عمل، کات اوت شدن وسیله، جوش خوردن شکستگی و مقدار زاویه گردن و تنه فمور مورد مقایسه قرار گرفتند. داده های مطالعه با نرم افزار 21SPSS تجزیه و تحلیل شدند.

یافته ها: 

نتایج نشان داد تفاوتی بین کارگذاری DHS و PFN از نظر جوش خوردگی شکستگی (0/234=P) و کات اوت شدن وسیله بعد از جراحی (0/157=P)، وجود ندارد. همچنین مشخص شد که بین کارگذاری DHS و PFN، در DHS مدت زمان کم تری برای جراحی و بیهوشی نیاز است (0/012=P) در DHS نسبت به PFN به میزان قابل توجهی نیاز به دریافت خون کم تر می باشد (0/02=P).

دراین پژوهش، درمان شکستگی های ناپایدار اینترتروکانتریک باDHS به علت طول عمل جراحی، بیهوشی و نیاز کم تر به ترانسفوزیون خون، نسبت بهPFN برتری داشت.