ارزیابی نقش سرمایه گذاری در احداث نیروگاه خورشیدی (فتوولتائیک) بر توسعه پایدار (مطالعه موردی: شهرستان بروجرد)

به اعتقاد متخصصین اقتصاد انرژی، افزایش کارایی و بهره گیری از منابع تجدیدپذیر انرژی به ویژه انرژی خورشیدی، موثرترین راه حل برای رسیدن به اهداف توسعه پایدار، تامین منافع اقتصادی، افزایش امنیت انرژی و کاهش آلودگی زیست محیطی می باشد. در پژوهش حاضر به ارزیابی فنی و اقتصادی نقش سرمایه گذاری در احداث نیروگاه خورشیدی (فتوولتاییک) بر توسعه پایدار شهرستان بروجرد با استفاده از روش اقتصاد مهندسی و روش تحلیل اقتصادی و نرم افزار RETScreen پرداخته شد. نتایج حاکی از آن است که نیروگاه فتوولتاییک یک مگاواتی مفروض، با دوره بازگشت سرمایه 3/4 سال، نرخ بازدهی داخلی 1/28 درصد، ارزش خالص فعلی 24/645 میلیارد ریال و نسبت منفعت به هزینه 8/9 دارای توجیه اقتصادی است. این نیروگاه 2197 مگاوات ساعت در سال برق تولید خواهد کرد (حدود 39/0 درصد از کل برق مورد نیاز شهرستان) و برای تامین کل مصرف برق شهرستان بروجرد به 257 نیروگاه مشابه نیاز است. با احداث این نیروگاه کاهش انتشار سالیانه گازهای گلخانه ای معادل با 2/3654 بشکه نفت خام مصرف نشده، است. همچنین این نیروگاه یک مگاواتی در هر سال 5/8 میلیارد ریال صرفه جویی در مصرف سوخت های فسیلی، آب و انتشار گازهای گلخانه ای دارد. این مقدار معادل 7/11 درصد از هزینه های اولیه احداث این نیروگاه است که علاوه بر فروش برق تولیدی، اثرات اجتماعی مثبت بر جامعه دارد. با تعمیم تقریبی این نیروگاه به نیروگاهی که کل مصرف شهرستان بروجرد را تامین کند، در هر سال معادل 65/2195 میلیارد ریال در موارد فوق صرفه جویی می شود. پیشنهاد می شود دولت و وزارت نیرو با اعطای اعتبارات و تسهیلات لازم برای احداث نیروگاه های خورشیدی (فتوولتاییک) با ظرفیت یک مگاوات، از پتانسیل ها و ظرفیت های خورشیدی موجود در این شهرستان حمایت کند. همچنین با انجام این کار در مصرف منابع انرژی فسیلی، آب و انتشار گازهای گلخانه ای صرفه جویی زیادی انجام می شود و منافع نسل های آینده حفظ و توسعه پایدار انرژی در این شهرستان تحقق می یابد.