برنامه ریزی مجدد جایگاه های توقف هواپیماها (اپرون) برای فرودگاه های مهرآباد و امام خمینی (ره) تهران در شرایط افزایش ناوگان

امروزه با پیشرفت چشمگیر و پر شتاب حمل و نقل هوایی در سراسر دنیا، فرودگاه ها شاهد رشد ترافیک مسافری که منتج به ناکافی بودن ظرفیت آن ها به منظور پاسخگویی به ترافیک در وضع موجود و سال های آتی می باشد، هستند در این بین فرودگاه های مهرآباد تهران و امام خمینی با توجه به سیاست گذاری های کلان و همچنین موقعیت استراتژیک خود می بایست توانایی پاسخگویی به بیشترین حجم از ترافیک هوایی را دارا باشند و این در شرایطی است که فرودگاه مهرآباد به دلیل قدمت ساخت دچار محدودیت شدید به منظور تملک و توسعه عوامل پروازی می باشد و فرودگاه امام خمینی نیز نیازمند برنامه ریزی جهت توسعه در سال های طرح می باشد. در این تحقیق با پیش بینی ترافیک هوایی در سال های 1394، 1404 و 1414، تعداد جایگاه مورد نیاز فرودگاه مهرآباد در سال های طرح به ترتیب برابر با 44، 61 و 81 جایگاه و تعداد جایگاه مورد نیاز فرودگاه امام خمینی به ترتیب برابر با 21، 38 و 63 جایگاه بدست آمد؛ و سپس با بررسی عوامل تاثیرگذار بر ظرفیت توقفگاه فرودگاه ها، ظرفیت فرودگاه مهرآباد و امام خمینی در سال 1404 به ترتیب 3 و 4 هواپیمای با رده عملیاتی C و در سال 1414نیز به ترتیب 4 و 6 هواپیمای با رده عملیاتی C در ساعت اوج افزایش یافت. همچنین میزان توسعه مورد نیاز فرودگاه مهرآباد و امام خمینی در سال های 1404 به ترتیب برابر با 10700 و 42800 مترمربع و نیز در سال 1414 به ترتیب برابر با 95000 و 267300 مترمربع پیش بینی گردید.