نقد مجازات اعدام در قوانین مواد مخدر بر اساس آموزه های قرآنی

درک مصادیق، حدود موضوع و استنباط حکم جزایی «إفساد فی الارض» با تمسک به آیات قرآن کریم از حساس ترین مباحث است. ملاک قانونگذار در وضع مجازات اعدام برای دسته ای از مرتکبان مواد مخدر، صراحتا إفساد فی الارض و تلویحا بازدارندگی می باشد، درحالی که در مکاتب جرم شناسی تاثیر مجازات اعدام در پیشگیری از مصرف و جرایم مواد مخدر امری ثابت نشده است. با تطبیق دادن ملاک مجازات اعدام در ماده 45 الحاقی قانون مبارزه با مواد مخدر مصوب 1396 با آموزه های قرآنی معلوم می شود برای وضع مجازات اعدام باید دو مقدمه احراز شود: مقدمه نخست، تشریع عنوان إفساد فی الارض در منابع فقهی و مقدمه دوم، صدق عنوان «إفساد فی الارض» بر مرتکبان مواد مخدر. این امر درحالی است که از اساس درمورد جرم انگاری إفساد فی الارض، به طور مستقل میان فقها اختلاف نظر هست و بیشتر فقها با جرم انگاری مستقل إفساد فی الارض مخالفت کرده اند. درباره مقدمه دوم نیز می توان گفت هرگاه صدق عنوانی بر شخصی مورد تردید باشد، اصل بر عدم صدق عنوان می باشد. قانونگذار امر ذومراتبی در جرایم مواد مخدر را مدنظر قرار داده است، ولی به این امر توجه نکرده که إفساد مقوله ای کمی نیست، بلکه کیفی است.