رابطه ساختاری منش اخلاقی صبر و اهداف پیشرفت تحصیلی دانشجویان: نقش واسطه ای منبع کنترل

توجه به نقش منش های اخلاقی و منبع کنترل در پیشبینی اهداف پیشرفت از جمله موضوعاتی است که در پژوهش های گذشته کمتر مورد توجه بوده است. هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه منش اخلاقی صبر و اهداف پیشرفت با واسطه گری منبع کنترل بود.

جامعه پژوهش حاضر کلیه دانشجویان مقطع کارشناسی دانشگاه شیراز بود. تعداد 450 دانشجو به عنوان گروه نمونه به روش نمونه گیری خوشه ای تصادفی چند مرحله ای انتخاب شدند و سپس پرسشنامه زیرمقیاس صبر خرمایی و قایمی، پرسشنامه منبع کنترل Levenson و مقیاس اهداف پیشرفت Elliot را تکمیل نمودند. پس از ورود داده ها به نرم افزار آماری SPSS و بررسی داده ها براساس شاخص های آمار توصیفی، برای تحلیل داده ها از تحلیل مسیر استفاده شد.

نتایج نشان داد که منش اخلاقی صبر اثر مثبت معنی دار بر اهداف پیشرفت عملکردگرایی (03/0P-Value=، 11/0=β) و تبحرگرایی (0001/0P-Value=، 30/0=β) دارد. همچنین منبع کنترل درونی رابطه بین صبر و هر سه هدف پیشرفت عملکردگرایی، تبحرگرایی و تبحرگریزی را واسطه گری می کند. منبع کنترل بیرونی نیز قادر به واسطه گری رابطه بین صبر با عملکردگرایی و تبحرگریزی است.

نتایج پژوهش حاضر به افزایش دانش نظری در زمینه پیش ایندهای اخلاقی اهداف پیشرفت کمک شایانی نمود. به لحاظ کاربردی نیز می توان با آموزش منش اخلاقی صبر به عنوان صفت قابل آموزش شخصیت و بازآموزی اسنادی (منبع کنترل) به شکل گیری بهتر اهداف پیشرفت کمک نمود.