طراحی و اعتباریابی الگوی بین المللی شدن دانشگاه ها در حوزه علوم انسانی و اجتماعی

پژوهش حاضر، به منظور طراحی و اعتبار یابی الگوی بین المللی شدن دانشگاه های ایران در حوزه علوم انسانی و اجتماعی، با رویکرد آمیخته اکتشافی و بهره گیری از روش کیفی نظریه داده بنیاد و نیز روش کمی توصیفی از نوع همبستگی، انجام شد. شرکت کنندگان پژوهش حاضر در بخش کیفی، صاحب نظران و اعضای هییت علمی دانشگاه ها با آثار نوشتاری مرتبط، تجربه تدریس در دانشگاه های بین المللی و یا تجربه تدریس دوره های آموزشی مرتبط با بین المللی شدن، مدیران دفاتر بین المللی و روسای دانشکده های بین المللی در دانشگاه های دولتی شهر تهران بودند که تعداد 12 نفر از میان آن ها به صورت هدفمند جهت انجام مصاحبه عمیق انتخاب شدند و مصاحبه ها تا آنجا ادامه یافت که داده ها به اشباع نظری رسیدند. طی تحلیل داده های کیفی با استفاده از روش کدگذاری باز و محوری و گزینشی درنهایت 18 دسته از متغیرهای اندازه پذیر در قالب شش دسته کلی از مولفه ها شناسایی و تعریف شد که عبارت اند از 1) موجبات علی بین المللی شدن دانشگاه ها، 2) پدیده اصلی، 3) شرایط زمینه ای، 4) شرایط مداخله گر، 5) راهبردها، و 6) پیامدها. بر مبنای یافته های حاصل از تجزیه وتحلیل های مرحله کیفی، پرسشنامه پژوهش طراحی شد و در نمونه آماری 250 نفر از اعضای هییت علمی و دانشجویان مقطع دکتری رشته های علوم انسانی و اجتماعی در دانشگاه های علامه طباطبایی، تهران، الزهرا و تربیت مدرس که به روش نمونه گیری نسبتی طبقه ای انتخاب شده بودند، اجرا و داده های کمی پژوهش گردآوری شد. داده های کمی در قالب تحلیل توصیفی داده ها، تحلیل عاملی و معادلات ساختاری تجزیه وتحلیل شدند. نتایج آزمون مدل کمی، کلیت مدل پارادایمی را مورد تایید قرار داد.