بررسی رابطه بین فرسودگی شغلی و فرهنگ سازمانی در اپیدمی کرونا

امروزه با اپیدمی بیماری کرونا در بسیاری از سازمان‌ها، فشارهای عصبی و روانی به درجات گوناگونی وجود دارد. یکی از پیامدهای این عوامل فرسودگی شغلی است. کنش متقابل بین شرایط کار و ویژگی‌های فردی شاغل می‌تواند بر بهداشت روانی افراد شاغل تاثیر بگذارد. از سوی دیگر دوام و بقاء هر سازمان به فرهنگ افراد آن سازمان بستگی دارد. هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه بین فرهنگ سازمانی و فرسودگی شغلی است؛ زیرا دستیابی به توانمندی فرهنگ سازمانی به پدید آوردن و پایدار ماندن پیوند روانی و تعهد افراد به ارزش های سازمان وابسته است. این تحقیق در بین کارکنان بانک ملی ایران شهر اصفهان انجام شد. روش نمونه‌گیری تصادفی چندمرحله ای و روش‌های آماری همچون آزمون کولموگروف - اسمیرنف، رگرسیون و ضریب همبستگی استفاده شد. ابزار جمع آوری داده ها در پژوهش حاضر پرسشنامه است که پایایی آن با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ محاسبه شد که رضایت‌بخش و قابل قبول می باشد. داده های جمع آوری شده به کمک دو نرم افزار SPSS  و LISREL تجزیه و تحلیل شد. نتایج پژوهش نشان داد بین فرسودگی شغلی و فرهنگ سازمانی رابطه معناداری وجود دارد. همچنین فرسودگی شغلی بر روی ابعاد فرهنگ سازمانی تاثیر معکوس دارد و می تواند باعث تضعیف فرهنگ سازمانی شود.