سیر بیمارستانی و عوارض زودرس انفارکتوس حاد قلبی در بیماران بستری در بخش مراقبت های ویژه قلبی

انفارکتوس میوکارد با مرگ و میر حدود 30%- 25% شایعترین علت مرگ در اغلب جوامع است. این بیماری همچنین عوارض مهمی نظیر نارسایی قلبی، نارسایی دریچه میترال، نقص سپتوم بین بطنی و انواع اختلالات ریتم قلب را دارد. اداره این بیماری و همچنین درمان مناسب عوارض آن مستلزم شناخت دقیق میزان وقوع آنها در جریان انفارکتوس حاد است. مطالعه حاضر جهت بررسی این شاخصها طراحی و اجرا شد.
این پژوهش بر روی 320 بیمار مبتلا به انفارکتوس میوکارد که به روش غیرتصادفی متوالی انتخاب شده بودند، انجام شد. اطلاعات دموگرافیک و سابقه عوامل خطرزا توسط پرسشنامه و عوارض انفارکتوس توسط معاینه فیزیکی و نوار قلبی و اکوکاردیوگرافی بررسی شد. پیگیری بیماران تا زمان بستری در بیمارستان انجام شد.
از نمونه های مورد مطالعه 71% مرد، 29% زن و متوسط سنی نمونه ها 59.5 سال بود. کمترین فراوانی در گروه سنی زیر 35 سال و بیشترین فراوانی در گروه سنی 75-65 سال وجود داشت. انفارکتوس با موج Q در 78% و بدون موج Q در 13% بیماران وجود داشت، بیشترین فراوانی مربوط به سطح تحتانی و کمترین فراوانی مربوط به سطح طرفی بود. از بیماران پذیرش شده، 10.9% پس از بستری فوت کردند که شایعترین علت مرگ شوک کاردیوژنتیک (65.7%) بود. از 286 بیمار اکو شده (89.37% بیماران)، نارسائی سیستولیک بطن چپ در 83.57%، نارسائی میترال در 29.7% و نقص سپتوم بین بطنی در 1.14% بیماران وجود داشت. در بیماران بالای 65 سال شدت نارسائی سیستولیک بطن چپ بیشتر بود (P<0.0001) و در بیماران با انفارکتوس بدون موج Q کسرهای جهشی بالاتر بیشتر مشاهده شد (P<0.05).
هرچند که نتایج پژوهش حاضر با بسیاری از مطالعات کشورهای دیگر مطابقت می کند. ولی هنوز مرگ و میر و عوارض جدی انفارکتوس میوکارد بدون درمانهای تهاجمی بالا می باشد.