بررسی تعدادی از سامانه های آبیاری قطره ای در باغ های کیوی شرق استان گیلان

با توجه به کمبود منابع آب، بهره گیری از شیوه های نوین آبیاری در کشاورزی امری اجتناب ناپذیر است. استفاده از روش آبیاری قطره ای به دلیل پتانسیل بالقوه در توزیع یکنواخت آب، راه حل مناسبی به منظور استفاده بهینه از منابع آب می باشد. استفاده از سامانه های آبیاری قطره ای در نقاط مختلف کشور از جمله استان گیلان در چندسال اخیر رو به افزایش گذاشته است. حفظ و برقراری حداکثری راندمان های آبیاری، کاهش هزینه های تاسیس، بهره برداری و نگهداری و افزایش عمر اقتصادی سیستم های آبیاری قطره ای ضرورت ارزیابی عملکرد آن ها را در شرایط واقعی ایجاب می نماید. بدین منظور از بین تعداد زیاد باغ های کیوی موجود در مناطق چابکسر، رودسر، کلاچای و املش واقع در شرق استان گیلان 33 باغ انتخاب و پارامترهای ضریب یکنواختی، یکنواختی پخش قطره چکان ها، راندمان پتانسیل کاربرد چارک پایین و ضریب تغییرات قطره چکان ها محاسبه شد. نتایج به دست آمده نشان داد که منطقه چابکسر با یکنواختی پخش 63/82 و کلاچای با 12/72 درصد به ترتیب بیش ترین و کم ترین مقدار را داشتند. همچنین میانگین ضریب یکنواختی از 18/77 درصد برای کلاچای تا 93/84 درصد برای املش متغیر بود. مقدار ضریب تغییرات ساخت در سامانه های آبیاری قطره ای مناطق مورد تحقیق بیش تر از 15 درصد بود که در سطح غیر قابل قبول قرار گرفت. به طور کلی عملکرد سیستم های آبیاری مناطق چابکسر، رودسر و املش در سطح خوب و کلاچای در سطح قابل قبول ارزیابی شد.