مقایسه ضخامت شریان کاروتید و پاسخ حاد آدروپین سرم و نیتریک اکساید پس از فعالیت ورزشی در افراد ورزشکار و غیرورزشکار

آدروپین یک هورمون پپتیدی تنظیم کننده بالقوه ی عملکرد قلبی عروقی است و نقش محافظتی در توسعه بیماری های قلبی- عروقی ایفا می کند. مطالعه ی حاضر با هدف مقایسه ضخامت شریان کاروتید (CIMT) و اثر حاد یک جلسه فعالیت ورزشی بر آدروپین سرم و نیتریک اکساید (NO) در افراد ورزشکار و غیرورزشکار انجام شد.

روش ها: 

این مطالعه به روش نیمه تجربی انجام شد. مشارکت کنندگان تحقیق شامل 11 مرد غیرورزشکار و 12 ورزشکار بودند که بصورت در دسترس انتخاب شدند. پس از ارزیابی CIMT، ابتدا از مشارکت کنندگان، نمونه های خونی جهت بررسی آدروپین و نیتریک اکساید، پیش از مداخله، گرفته شد. از افراد آزمون بروس بعمل آمد، بعد از تست بروس، نمونه خونی جهت بررسی مارکرهای تحقیق گرفته شد. داده ها به وسیله آزمون تی زوجی، تی مستقل، تحلیل کوواریانس یکطرفه و همبستگی پیرسون تحلیل گردید.

متغیر CIMT بین گروه‏ ها تفاوت معناداری داشت و این میزان در مشارکت کنندگان غیرورزشکار بیشتر بود (0/002=P). پس از مداخله، سطوح آدروپین در گروه ورزشکار (0/01017/0=P) و سطوح NO در هر دو گروه افزایش معناداری داشت (0/05>P). بین میانگین آدروپین و NO سرم افراد غیرورزشکار و ورزشکار تفاوت معناداری مشاهده گردید (05/0<P). همچنین ارتباط معناداری بین تغییرات آدروپین و NO مشاهده  شد (0/79 r= ،0/001P=).

نتیجه گیری: 

تمرینات طولانی منجر به کاهش CIMT در ورزشکاران می گردد. سازگاری طولانی مدت ناشی از تمرینات ورزشی منجر به افزایش بیشتر بایومارکرهای عروقی در افراد ورزشکار نسبت به غیرورزشکار پس از یک جلسه فعالیت حاد می گردد.