بررسی ارتباط شاخص های Ki-67, AgNOR با درجه بدخیمی کارسینوم موکواپیدرموئید غدد بزاقی

موکواپیدرموئید کارسینوما شایع ترین بدخیمی غدد بزاقی می باشد، که طبق گروه بندی های رایج به سه گرید پایین، بینابینی و بالا تقسیم می گردد. به خاطر وجود تفاوت فراوان در رفتارهای بیولوژیک، تشخیص دقیق وضعیت بیمار از نظر بافت شناسی و قرار دادن در یکی از گروه های مورد نظراز اهمیت ویژه ای در درمان و نهایتا پیش آگهی بیمار برخوردار است. در یک مطالعه تحلیلی گذشته نگر 20 نمونه از بلوک های پارافینی بیماران با تشخیص قبلی موکواپیدرموئید کارسینوما در گرید های مختلف از بایگانی بخش آسیب شناسی دانشکده دندانپزشکی و بیمارستانهای قائم و امید مشهد تهیه گردید که شامل 5 نمونه گرید پایین، 7 نمونه گرید متوسط و 8 نمونه گرید بالا می گردیدند. از هر نمونه 3 برش تهیه شد که یکی با H&E رنگ آمیزی گردید و دو برش دیگر به ترتیب تحت رنگ آمیزی های هیستوشیمیایی AgNOR و ایمنوهیستوشیمیایی Ki-67 قرار گرفتند. در نمونه AgNOR تعداد نقاط به طور میانگین در هسته های یکصد سلول و در نمونه Ki- 67 نیز همچنین تعداد هسته های قهوه ای رنگ در یکصد سلول شمارش گردیدند و سپس به کمک آزمون آماری ضریب همبستگی رتبه ای اسپیرمن (Spearman) بررسی ارتباط بین گریدهای بافتی کارسینوم موکواپی درموئید با نقاط AgNOR و میزان بروز Ki-67 انجام پذیرفت.
1- ارتباط و همبستگی واضحی بین گرید های بافت شناسی کارسینوم موکواپیدرموئید و نقاط AgNOR وجود دارد.
(rs= 0.791,P value = 0.00) 2- وجود ارتباط بین گرید های بافت شناسی کارسینوم موکواپیدرموئید غدد بزاقی با بروز Ki-67 تایید می گردد.
(rs= 0.893,P value = 0.00)3- یافته های فوق در بین دو گرید اول (پایین و بینابینی) به هم نزدیک بوده ولی ناگهان در گرید بالا دستخوش تزاید قابل توجهی می گردد.
می توان هر یک از دو روش فوق را جهت تایید درجه بدخیمی بافت شناسی بیمار مورد استفاده قرار داد و همچنین پیشنهاد می گرددکه بواسطه هم پوشانی نقاط AgNOR در گریدهای پایین و بینابینی و نزدیکی بروز Ki-67 در این دو گرید، این دو گروه را در هم ادغام کرده و کلا برای این بدخیمی دو گروه درجه بدخیمی پایین و درجه بدخیمی بالا را فرض کرد.