رابطه جهت گیری مذهبی و سبکهای دلبستگی با مکانیسم های دفاعی

پژوهش حاضر با هدف تعیین میزان رابطه جهت‌گیری مذهبی و سبک‌های دلبستگی با مکانیسم‌های دفاعی در بین طلاب سطح دو حوزه علمیه قم انجام شد. روش پژوهش توصیفی همبستگی بود. تعداد 174 نفر از آنها به ‌صورت نمونه‌گیری در دسترس انتخاب شدند. برای انجام این پژوهش از سه پرسشنامه «جهت‌گیری مذهبی آلپورت و راس»، «سبک‌های دلبستگی هازان و شیور» و «مکانیسم‌های دفاعی اندروز و همکاران» استفاده شد. داده‌ها توسط میانگین، انحراف معیار، ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه و با کمک نرم‌افزارSPSS  مورد تجزیه ‌و تحلیل قرار گرفت. نتایج به ‌دست‌آمده از پژوهش نشان داد بین جهت‌گیری مذهبی و مکانیسم‌های دفاعی رابطه مثبت معنی‌دار وجود دارد. همچنین بین سبک‌های دلبستگی و مکانیسم‌های دفاعی نیز رابطه مثبت معنی‌دار وجود دارد. بررسی متغیرهای مستقل پژوهش با یکدیگر (یعنی جهت‌گیری مذهبی و سبک‌های دلبستگی) نیز بیانگر رابطه مثبت معنی‌دار بین آن دو بود. در تجزیه‌ و تحلیل داده‌ها مشخص شد بین جهت‌گیری مذهبی بیرونی و مکانیسم‌های دفاعی رشدنایافته همبستگی مثبت و معنی‌دار وجود دارد. همچنین بین سبک دلبستگی اجتنابی و مکانیسم‌های دفاعی رشدنایافته رابطه مثبت و معنی‌دار وجود دارد. بین سبک دلبستگی دوسوگرا هم با مکانیسم‌های رشدنایافته و هم با مکانیسم‌های دفاعی روان‌آزرده رابطه معنی‌دار وجود دارد. همچنین بین سبک دلبستگی ایمن با جهت‌گیری مذهبی بیرونی و نیز بین سبک دلبستگی دوسوگرا با جهت‌گیری مذهبی بیرونی رابطه مثبت و معنی‌دار وجود دارد.