تاثیر ضایعات چای بر خصوصیات جوانه زنی و فعالیت های آنزیمی بذور هیدروپرایم شده لوبیا (.Phaseolus vulgaris L) تحت تیمار شوری

این تحقیق به منظور ارزیابی اثر عصاره ضایعات چای و شوری حاصل از آب دریای خزر بر ویژگی های جوانه زنی و فعالیت آنزیمی لوبیا، آزمایشی به صورت فاکتوریل، در قالب طرح کاملا تصادفی در چهار تکرار انجام شد. سطوح فاکتور اول شامل عصاره ضایعات چای، در پنج سطح، صفر، 5، 10، 15 و 20 درصد از محلول اولیه عصاره ضایعات چای و سطوح فاکتور دوم شامل تیمار شوری، در پنج سطح، 0، 25، 50، 75 و 100 درصد از آب دریای خزر با EC (به ترتیب 45/0، 56/4، 12/9، 78/13 و 16/18 دسی زیمنس بر متر) بود. نتایج آزمایش نشان داد اثر تیمارها بر کلیه متغیرهای مورد بررسی معنی دار بود. به علاوه، برهمکنش تنش شوری و عصاره ضایعات چای از نظر میانگین و درصد جوانه زنی در سطح پنج درصد و از نظر طول ریشه چه، ضریب آلومتریک، درصد آب بافت گیاهچه و بنیه بذر اختلاف معنی داری در سطح یک درصد وجود دارد. افزایش سطوح تنش شوری و غلظت عصاره ضایعات چای موجب کاهش میانگین و درصد جوانه زنی، بنیه بذر و فعالیت آنزیم های جوانه زنی شده (تیمار 100 درصد آب دریای خزر و 20 درصد عصاره ضایعات چای) و افزایش میزان مالون دی آلدهید را در پی داشته است. شاهد (آب مقطر و بدون عصاره ضایعات چای) با تاثیر از هیدروپرایمینگ انجام شده دارای بالاترین میزان خصوصیات جوانه زنی و فعالیت های آنزیمی بوده و دارای کمترین میزان مالون دی آلدهید بوده است. به طور کلی، تنش شوری حاصل از آب دریای خزر و اثر آللوپاتیک حاصل از عصاره ضایعات چای بر شاخصه های جوانه زنی در بذر گیاه لوبیا، تاثیر منفی می گذارد