بررسی مورد-شاهدی ارتباط بین پلی مورفیسم A234T ژن SEPP1 و سطح گلوکز، سلنوپروتئین P و شاخص های استرس اکسداتیو افراد مبتلا به دیابت نوع 2

پلی مورفیسم تک نوکلیوتیدی Ala234Thr در ژن SEPP1 می تواند بر سطح ظرفیت استرس اکسیداتیو و همچنین بر میزان سلنیوم سرم اثرگذار باشد، از طرفی میزان گلوکز و انسولین خون نقش تنظیمی برای بیان ژن SEPP1 دارند. این فرضیه مطرح می شود که احتمالا این پلی مورفیسم ارتباط مشخصی با بروز دیابت دارد. مطالعه حاضر باهدف تعیین ژنوتیپ پلی مورفیسم Ala234Thr در بیماران مبتلا به دیابت نوع 2 و اثر آن بر سطح گلوکز، سطح سلنوپروتیینp  و همچنین وضعیت استرس اکسیداتیو بیماران انجام شده است.

در این مطالعه مورد شاهدی شاخص های بیوشیمیایی (FBS & HbA1C) شاخص های استرس اکسیدایو (MDA و ظرفیت آنتی اکسیدانی توتال) سرمی در دو گروه بیمار و سالم اندازه گیری شد و جهت تعیین ژنوتیپ پلی مورفیسم A234T از روش Tetra-ARMS PCR استفاده شد.

ارتباط معنی داری بین شاخص های دموگرافیک (سن و جنسیت) با بروز دیابت نوع 2 مشاهده نشد، اما با شاخص های بیوشیمیایی و استرس اکسیداتیو ارتباط معنی داری مشاهده شد (p=0.001). نتایج ژنوتایپینگ نشان داد فراوانی ژنوتیپ GG در گروه کنترل بیشتر از گروه بیمار است اما ازلحاظ آماری معنی دار نشد. همچنین مشخص شد خطر ابتلا به دیابت نوع 2 در افراد با ژنوتیپ GA 2.14 برابر بیشتر از سایرین است (p=0.035)

نتایج، فرضیه ی تاثیرگذاری سطوح بالای SeP بر پاتوژنز دیابت نوع 2 از طریق مسیرهای استرس اکسیداتیو را مطرح می نماید. پلی مورفیسم rs3877899 با افزایش خطر ابتلا به دیابت نوع 2 در افراد موردمطالعه مرتبط می باشد.