بررسی آسیب های اجتماعی و راهکارهای رسانه ای کنترل و پیش گیری آن از دیدگاه صاحب نظران (استان چهارمحال و بختیاری)

پژوهش حاضر مهم ترین آسیب های اجتماعی استان چهارمحال و بختیاری و راهکارهای رسانه ای کاهش آن از دیدگاه صاحب نظران </span>را بررسی کرده است</span>. روش انجام پژوهش، اسنادی و مصاحبه نیمه ساختاریافته است که طی پنج مرحله طرح پژوهش، یعنی گرد آوری داده ها، تنظیم داده ها، تجزیه و تحلیل داده ها و مقایسه با ادبیات، صورت پذیرفته است. گردآوری داده ها از طریق مشاهده، مطالعه ی اسناد و مدارک و مصاحبه ی عمیق، از کارشناسان ارشد و صاحب نظرانی که در حوزه های آسیب های اجتماعی فعالیت داشتند، انجام گرفته است. جامعه ی نمونه به روش «گلوله برفی» و «نمونه گیری نظری» انتخاب شده اند که با در نظر گرفتن اشباع نظری، در کل 26 مصاحبه انجام شده و برای تجزیه و تحلیل داده ها از شیوه ی مضمون تفسیری استفاده شده است. از نظر صاحب نظران استانی، مهم ترین آسیب های اجتماعی استان چهارمحال و بختیاری در حوزه های اجتماعی- اقتصادی(بیکاری و سرقت)؛ اجتماعی- فرهنگی(مصرف مواد مخدر و مشروبات الکلی) و اجتماعی- روانی(خشونت خیابانی و افسردگی) است. عامل به وجود آمدن این آسیب ها در زمینه های مختلف از جمله زمینه ی اقتصادی(فقر و تورم)؛ جغرافیایی(حاشیه نشینی و مهاجرت از روستا به شهر)؛ فرهنگی(بی سوادی، ضعف آموزشی و نداشتن سواد رسانه ای)؛ انتظامی(شیوع خرید و فروش مواد مخدر و سهولت دسترسی به مواد مخدر) است. آموزش، اطلاع رسانی و آگاهی بخشی در زمینه ی سازمان دهی خانواده ها، مدیریت مسایل مربوط به سبک فرزندپروری، بالا بردن مهارت های زندگی خانوادگی و شغلی، آموزش سبک زندگی ایرانی- اسلامی، تقویت ارزش های دینی و ملی از جمله راهکارهای صاحب نظران به منظور کاهش آسیب های اجتماعی است.