پتانسیل سنجی تولید بیوگاز از پسماند مناطق روستایی (مطالعه موردی: روستای ابیانه)

بیوگاز یکی از منابع تجدیدپذیر انرژی است که از تجزیه مواد آلی در نتیجه فعالیت باکتری های بی هوازی تولید می شود. مواد فسادپذیر موجود در زباله های شهری و روستایی از دسته منابع زیست توده هستند که می توانند به عنوان ماده اولیه در فرآیند تولید بیوگاز مورد استفاده قرار بگیرند. از این رو با ساخت و توسعه واحدهای بیوگاز می توان گامی موثر در زمینه بحران ناشی از زباله ها و کاهش انتشار آلاینده های محیط زیستی برداشت. لذا هدف از انجام این تحقیق پتانسیل سنجی تولید بیوگاز از پسماندهای روستای ابیانه به منظور حل معضل پسماندها، کاهش مشکلات محیط زیستی و تامین انرژی می باشد.

به این منظور پس از بررسی کمی و کیفی زایدات تولیدی در روستای ابیانه، میزان پسماندهای قابل استفاده در دستگاه های بیوگاز تعیین و پتانسیل تولید بیوگاز از آنها محاسبه گردید.

میزان بیوگاز قابل استحصال از مواد زاید فسادپذیر روستای ابیانه 24.4 میلیون متر مکعب در سال می باشد. از منبع فوق بطور میانگین سالیانه 15.86 میلیون متر مکعب متان قابل دریافت است که این حجم متان معادل 342.68 مگاژول انرژی خواهد بود.

کمیت و کیفیت زباله های روستای ابیانه برای تولید بیوگاز بسیار مناسب است ودر صورت احداث واحد بیوگازی می توان ضمن کاهش حجم زیادی از پسماندها و به تبع آنکاهش هزینه های حمل و نقل و دفع زباله و بهبود سلامت و بهداشت انسان ها، از انرژی تولید شده برای مصارف پخت و پز، روشنایی، تولید برق و سوخت حمل و نقل استفاه کرد.