بررسی تغییرات مکانی و زمانی سطح آب زیرزمینی با استفاده از تخمین گر آماری (مطالعه موردی: دشت نورآباد)

تراز سطح آب زیرزمینی، در مطالعات ژیوهیدرولوژیکی اهمیت بسزایی دارد.

تحقیق و پژوهش در مقیاس زمانی و مکانی تراز سطح آب زیرزمینی به دلیل تغییرات دایمی آن امری ضروری و اجتناب ناپذیر می باشد. در این پژوهش به منظور بررسی تغییرات مکانی و زمانی سطح آب زیرزمینی دشت نورآباد بر اساس 35 حلقه چاه موجود برای سال آماری (1390-1391) در دو ماه تر و خشک از تخمین گرهای زمین آماری استفاده گردید. پارامتر سطح آب زیرزمینی دشت نورآباد پس از آزمون همگنی و نرمالیزه نمودن، بعنوان ورودی  در روش های مختلف میان یابی کریجینگ  و عکس وزن دهی فاصله  با توان های 1 تا 5 موردبررسی قرار گرفت. معیارهای جذر میانگین مربعات خطا  و میانگین انحراف خطا جهت مقایسه و ارزیابی روش ها  مورداستفاده قرار گرفت.

نتایج حاصله نشان داد که روش عکس وزن دهی فاصله با توان یک در ماه های خشک و تر با کمترین مجذور میانگین مربعات خطا  و میانگین انحراف خطا جواب بهتری را ارایه داده است.

درمجموع روش عکس وزن دهی فاصله روشی مناسب جهت مطالعات آماری بوده و می تواند بعنوان ابزاری مفید در بررسی و بهره برداری منابع آب زیرزمینی مورداستفاده قرار گیرد.