اتانازی از منظر وظیفه گرایی شهودباور

اتانازی، از جمله مسایل مطرح در مراقبت های پایان حیات است. بسیاری از انسان ها خواهان آن هستند که در پایان عمر خود، درد و رنجی نبینند و سربار دیگر اعضای خانواده خویش نباشند. در کنار این افراد، پزشکان زیادی می کوشند تا مرگ راحت و آرامی برای آن‌ها مهیا کنند. اکنون بعضی از اشکال اتانازی، در شماری از کشورهای جهان به‌صورت قانونی در حال انجام اند یا روند قانونی‌شدن را طی می‌کنند؛ البته اتانازی مخالفان بسیار جدی ای نیز دارد. در میان بررسی های پزشکی، فقهی، حقوقی و غیره، تحلیل اخلاقی اتانازی جایگاه ویژه‌ای دارد. این مقاله، اتانازی را از منظر وظیفه گرایی شهودباور، با توجه به پاره ای از مهم‌ترین اصول و مبانی اخلاقی دیوید راس که یکی از تاثیرگذارترین فیلسوفان در حوزه اخلاق است، مورد مداقه قرار داده است تا روایی انواع مختلف آن را بررسی کند؛ اصولی نظیر وفاداری، نیکوکاری، خوداصلاح گری و صدمه‌نزدن به دیگران در نگاه راس، از مهم‌ترین اصول معارض اتانازی هستند. در این بررسی نشان داده شده که صرفا اتانازی منفعل داوطلبانه و تجویز دارو برای تسکین درد را می توان بر پایه اصول و مبانی وظیفه گرایی شهودباور مجاز دانست.