ارتباط بین تمایل به برقراری ارتباط، محل کنترل و اضطراب زبان خارجی در بین فراگیران ایرانی

هدف این مطالعه، بررسی ارتباط بین تمایل به برقراری ارتباط، اضطراب زبان خارجی و محل کنترل در بین فراگیران ایرانی بود. به این منظور، از یک طرح همبستگی-توصیفی استفاده شد. شرکت کنندگان شامل 80 فراگیر زن و مرد می شدند که بطور تصادفی از بین فراگیران مشغول به یادگیری زبان در شعب مختلف موسسه زبان ابن سینا در ایران انتخاب شدند. در آغاز، از شرکت کنندگان خواسته شد مقیاس محل کنترل روتر (1966) را پر کنند. یک هفته بعد، پرسشنامه تمایل به برقراری ارتباط به آنها داده شد تا آن را پر کنند. یک هفته بعد از آن، محقق پرسشنامه اضطراب زبان خارجی را به آنها داد و از آنها خواست آن را پر کنند. داده های جمع آوری شده از طریق آمار توصیفی و آزمون همبستگی پیرسون تجزیه و تحلیل شدند. نتایج حاکی از آن بود که ارتباطی بین تمایل به برقراری ارتباط و محل کنترل وجود ندارد؛ ارتباطی معنادار و منفی بین تمایل به برقراری ارتباط و اضطراب زبان خارجی وجود دارد، و محل کنترل و اضطراب زبان خارجی هم همبسته نبودند.