فاکتورهای حدت، سروگروه ها و مقاومت آنتی بیوتیکی اشریشیا کلی تولید کننده شیگا-توکسین از گوشت خام گاو، گوشت مرغ و سبزیجات در جنوب غربی ایران

پیشینه: اشریشیا کلی تولیدکننده شیگا-توکسین (STEC) یکی از مهمترین پاتوژن های منتقله از غذا است که منجر به بیماری های انسانی با علایم شدید می شود. اگرچه سروگروه O157 به طور عمده از نمونه های انسانی جدا شده است، میزان شیوع فزاینده سروگروه های غیر O157 در سال های اخیر توجه ویژه ای را به خود جلب کرده است. ارزیابی اپیدمیولوژی و شناسایی ویژگی های مختلف ایزوله های STEC در نمونه های گوشت خام گاو، گوشت مرغ و سبزیجات در شیراز، جنوب غرب ایران انجام شد. دویست نمونه گوشت گاو و گوشت مرغ از بخش های مختلف لاشه و چهارصد نمونه سبزیجات (هویج، کاهو، خیار، و سبزی خوردن) به طور تصادفی گرفته شدند؛ STEC جدا شدند و با استفاده از روش های استاندارد میکروبیولوژی تایید شدند. تست حساسیت آنتی بیوتیکی (AST) با استفاده از روش دیسک دیفیوژن کربی-بایر انجام شد. واکنش زنجیره ای پلیمراز (PCR) برای شناسایی سروگروه های O، ژن های حدت و مقاومت آنتی بیوتیکی استفاده شد. 52% از نمونه های گاو، 8% از نمونه های مرغ و 2/7% از سبزیجات STEC-مثبت بودند. علاوه بر این، بیشترین فراوانی فاکتورهای حدت متعلق به حضور همزمان stx1 و stx2 بود. سروگروه O157 تنها در ایزوله های گاو (8/3%) و کاهو (6/16%) شناسایی شد، در حالی که میزان سروگروه های غیر O157 نسبتا بالا بود (تا 2/44%). بیشترین میزان مقاومت در ایزوله های STEC نمونه های مختلف مربوط به نالیدیکسیک اسید (5/62%)، تتراسایکلین (7/55%)، و آمپی سیلین (48%) بود. نتیجه گیری: به دلیل شیوع نسبتا بالای سروگروه های غیر O157 در مطالعه ما، توجه بیشتر به این سروگروه های STEC در مطالعات آینده توصیه می شود. علاوه بر این، سطح بالای مقاومت در برابر برخی آنتی بیوتیک ها که در این مطالعه مشاهده شده است، باید مورد توجه قرار گیرد.