تاثیر آموزش راهبرد تنظیم شناختی هیجان بر گرایش به اعتیاد و تکانش گری در فرزندان دارای پدر معتاد در شهر زنجان: یک مطالعه کارآزمایی آموزشی تصادفی شده

رفتارهای تکانشی و اعتیاد که از جمله عنوان رفتارهای پرخطر محسوب می شوند، دربرگیرنده طیف گسترده ای از رفتارهای رشد نایافته، لذت جویانه و عموما همراه با درجات خطر بالا هستند. پژوهش حاضر با هدف تعیین تاثیر آموزش تنظیم شناختی هیجان بر تکانش گری و گرایش به اعتیاد در فرزندان دارای پدر معتاد شهر زنجان انجام شد.

این مطالعه از نوع کارآزمایی آموزشی تصادفی شده همراه با پیش آزمون-پس آزمون بود. از بین نوجوانان شهر زنجان که پدران آن ها به یکی از انواع مواد مخدر اعتیاد داشتند، 24 نفر انتخاب و به صورت تصادفی (قرعه کشی) در گروه آزمایش و کنترل قرار گرفتند. گروه آزمایش آموزش تنظیم شناختی هیجان را طی 10 جلسه دریافت کرد. برای جمع آوری داده ها از مقیاس آمادگی به اعتیاد Weed و همکاران و مقیاس تکانش گری Barrett و همکاران استفاده شد. داده ها با استفاد از تحلیل کوواریانس چندمتغیره و تحلیل کوواریانس یک متغیره تجزیه و تحلیل شدند.

یافته ها نشان داد که آموزش تنظیم شناختی هیجان بر نمره کلی گرایش به اعتیاد و ابعاد گرایش فردی به اعتیاد و گرایش محیطی به اعتیاد تاثیر معنی داری داشته است (001/0>p)، اما بر گرایش اجتماعی به اعتیاد تاثیر معنی داری نداشته است (05/0<p). هم چنین آموزش تنظیم هیجان بر تکانش گری و ابعاد آن شامل بی برنامه گی، تکانش گری حرکتی و تکانش گری شناختی تاثیر معنی داری داشته است (001/0>p).

بر اساس یافته های پژوهش حاضر، استفاده از آموزش تنظیم شناختی هیجان به عنوان یک مداخله روان شناختی موثر به منظور بهبود خود کنترلی، تکانش گری و کاهش گرایش به اعتیاد، به نوجوانان پیشنهاد می شود.
واژ ه های کلیدی: آموزش، تنظیم شناختی هیجان، گرایش به اعتیاد، تکانش گری، فرزندان معتادان