تاثیر تمرینات تصویرسازی حرکتی بر تبحر حرکتی کودکان مبتلا به اختلال طیف اوتیسم: یک مطالعه کارآزمایی بالینی

شیوع اختلال طیف اوتیسم رو به افزایش می باشد که توجه بیش تر به توان بخشی و ارتقاء سطح مهارتی افراد مبتلا را ضروری می سازد. تحقیق حاضر با هدف تعیین تاثیر تمرینات تصویرسازی حرکتی بر مهارت های حرکتی درشت و ظریف کودکان با اختلال طیف اوتیسم انجام شد.

در این مطالعه کارآزمایی بالینی، 30 کودک اوتیسم پسر 8 تا 11 ساله از سه مرکز تخصصی اوتیسم شهر تهران در سال 1398 به صورت هدفمند انتخاب و داوطلبانه در تحقیق شرکت کردند. آزمودنی ها پس از جلسه پیش آزمون، به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل (هر گروه 15 نفر) تقسیم بندی شدند. گروه آزمایش، تمرینات تصویرسازی حرکتی را در 5 جلسه یک ساعته به مدت 5 هفته دریافت کرد. در این مدت، گروه کنترل به کارهای روزمره و برنامه های آموزشی معمول خود مشغول بود. از آزمون استاندارد ارزیابی حرکتی کودکان نسخه دوم در دو مرحله پیش و پس آزمون استفاده گردید. داده ها با استفاده از آنالیز کواریانس چندمتغیره تجزیه و تحلیل شد.

 نتایج نشان داد روند تغییر دو گروه از پیش آزمون به پس آزمون متفاوت بوده است، به شکلی که آزمودنی های گروه آزمایش در تمام خرده آزمون های چالاکی دستی (001/0>p)، هدف گیری-دریافت (001/0>p)، تعادل (001/0>p) و نمره کلی (001/0>p)، پس از انجام تمرینات رشد معنی داری داشتند، اما تغییری در گروه کنترل مشاهده نشد (05/0<p).

براساس یافته های تحقیق، به نظر می رسد درمان گران و متخصصان این حوزه ضمن توجه به ارتقاء سطح مهارت های اجتماعی و تعاملات این کودکان، برنامه ریزی دقیق و مناسبی برای افزایش تبحر حرکتی داشته باشند که تمرینات تصویرسازی حرکتی به عنوان راه کاری در دسترس، مقرون به صرفه و تاثیرگذار، توصیه می شود.
واژه های کلیدی: تصویرسازی حرکتی، اوتیسم، رشد حرکتی، چالاکی دستی، تعادل، هدف گیری-دریافت