مروری بر کاربرد جذب زیستی جهت حذف نیکل از محلول های آبی
جذب زیستی نیکل با زیست توده غیرزنده، غیر فعال، میکروبی یا گیاهی یک فناوری جایگزین و نوآورانه برای حذف این آلودگی از محلول های آبی است. این جاذب های دارای قابلیت جذب و بازجذب بالایی می باشند. در این مطالعه، با هدف معرفی انواع مختلف جاذب های زیستی میکروبی و گیاهی به منظور حذف نیکل از محلول آبی و آشکارسازی ظرفیت جذب هر جاذب، از مقالات منتشر شده بین سال های 2001 تا 2020 استفاده شد. نتایج کارهای پژوهشی انجام شده برای مقایسه ظرفیت جذب جاذب های میکروبی و گیاهی برای حذف نیکل از محلول آبی مورد استفاده قرار گرفت. مطالعات نشان داد که ظرفیت جذب پوست گریپ فروت با 95% نسبت به سایر مشتقات گیاهی مطلوب تر است. Curtobacterium sp همچنین دارای 100% ظرفیت جذب در بین جاذب های زیستی میکروبی است. پژوهش ها نشان داد که استفاده از این زیست توده ها به عنوان جاذب زیستی برای حذف نیکل در محلول آبی دارای چشم انداز امیدوار کننده و سازگار با محیط زیست می باشد.
آب ، جاذب های زیستی ، ظرفیت جذب ، نیکل
- حق عضویت دریافتی صرف حمایت از نشریات عضو و نگهداری، تکمیل و توسعه مگیران میشود.
- پرداخت حق اشتراک و دانلود مقالات اجازه بازنشر آن در سایر رسانههای چاپی و دیجیتال را به کاربر نمیدهد.