حرمت ابدی نکاح با ذات بعل بعد از زنای با آن در امامیه و شافعیه

حرمت ابدی نکاح با ذات بعل بعد از زنای با آن در مذهب امامیه از آثار غیرمجازاتی زنا محسوب می شود. این حکم به اجماع یا شهرت علمای امامیه نسبت داده شده است. با بررسی ادله این حکم و خدشه در مهم ترین استدلال آن، که اجماع است، می توان دیدگاه شبیری زنجانی را که قایل به نداشتن حرمت ابدی است، تقویت کرد. فقهای اهل سنت حرمت ابدی را نپذیرفته اند، چراکه اطلاق عبارت امام شافعی در الام دلالت بر حرام نبودن آن دارد. مطالعه نمونه های حرمت ابدی در فقه اهل سنت و خروج محل بحث از حصر مذکور برای آن نمونه ها، دلالتی دیگر بر دیدگاه اهل سنت است. عمده دلیل حرمت نداشتن ابدی نزد عامه نیافتن دلیلی بر تحریم است.